Moeders mogen niet ziek zijn

Ik ben ziek, of naja ziek, eigenlijk gewoon heel erg verkouden maar het voelt alsof mijn hoofd elk moment uit elkaar kan knallen van het snot en mijn keel is veranderd in een soort van kaasschaaf. Om te begrijpen hoe belabberd ik me voel moet je weten dat ik nooit ziek ben. Eens in de twee jaar ben ik één keer verkouden en dat vind ik zo erg, dat er een heel verkoudheidssurvivalpakket in de medicijndoos ligt.

Ik heb Vicks vapo-rub, menthol-capsules voor een stoombadje, extra zachte tissues, neus-spray uit Tsjechië (daar zitten ingrediënten in, die in NL het daglicht niet mogen zien) en er pruttelt op dit moment een zelfgemaakt kippensoepje.  

Het liefst zou ik op dit moment lekker met een kop thee en een dikke deken in bed kruipen en er voorlopig niet meer uitkomen. Zo deed ik dat vroeger, het survivalpakket stond naast het bed en daarnaast lag een indrukwekkende berg gebruikte tissues. Ik ging alleen uit bed om te eten, plassen en te douchen.

Maar nu kan dat niet meer. Om half negen vanochtend werd ik na een korte nacht gewekt door een klein prulletje, die toen wel erg honger begon te krijgen. Meneer Panini moest helaas gewoon naar het werk dus een hele dag in bed ging hem niet worden.  En alsof hij het weet, wil kleine man vandaag niet slapen maar de hele dag bij me zijn. Om het leed toch een beetje te verzachten heb ik net een half uur onder een kokende douche gestaan en houden Kaspar en ik pyjama-dag.

Nu ga ik al mijn moed verzamelen en toch maar eens stofzuigen en de wasmachine aanzetten om daarna frummel zijn fles te geven. Want tja ...moeder mogen niet ziek zijn.