Uit logeren

Kaspar is uit logeren bij mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder zou sowieso maandag oppassen en aangezien we er toch waren kon hij daar best blijven slapen en dan zou zij hem maandagmiddag terug brengen.

We hadden wilde plannen voor onze zaterdag avond zonder baby, maar er kwam niks van terecht en uiteindelijk lagen we na een aflevering ‘top gear’ om elf uur in bed. Netjes met de handjes boven de deken en aan onze eigen kant want ons beide libido is gekelderd tot diepvries temperatuur sinds een maandje of drie. Maar wat hebben we heerlijk geslapen. Half tien de volgende ochtend kwamen we uit ons bed uitgerold om vervolgens lekker relaxed in ons pyjamaatje aan het zondagsontbijt te beginnen. Daarna nog even met de hond een flinke wandeling gemaakt om eindelijk om half drie weer thuis op de bank te ploffen. Ik moest nog het een en andere doen, maar bedacht me dat ik voor het eerst in een lange periode zeeën van tijd had.

Voor het eerst besefte ik me hoeveel tijd en energie er eigenlijk in zo’n kindje gaat zitten. Vooral de laatste tijd is hij erg veeleisend want hij verveelt zich snel en wil dan ook bezig gehouden worden waardoor ik alles in die 1.5 uur dat hij een dutje doet moet proppen en aan het einde van de avond ben ik zo op dat ik alleen maar compleet hersenloos op de bank kan zitten.

En toch, hoe lekker die babyvrije zondag ook was, miste ik wel iets. Toen ik naar boven liep en dat lege ledikantje zag voelde ik mijn moederhart toch een klein beetje samen knijpen. Het enige wat mij gerust stelde was dat ik wist dat mijn zoontje in goede handen was, misschien wel het beste paar dat ik me kan bedenken. Mijn schoonmoeder zou door het vuur gaan voor ons zoontje en zit gerust uren met hem op de arm kinderliedjes te zingen uit grootmoeders tijd. Als we ooit emigratie plannen bekend zouden maken zou ze zich op zijn ‘Greenpeace’ als protest aan Kaspar vastketenen. En wat dat betreft is Kaspar net een kat, “He’ll love the hands that feed him”.

Nu dus nog maar eventjes genieten van onze laatste babyvrije nacht en dan kan ik morgenmiddag mijn kleine vriendje weer in de armen sluiten en kan ik ’s avonds voor het slapen gaan weer stiekem een kusje op zijn voorhoofd planten voordat ik mijn ogen sluit.