Wat een heerlijk weertje was het vandaag. En daar hebben wij met zijn drietjes dan ook volop van genoten. Eindelijk konden we in onze tuin zitten. De tuin die met pijn en moeite en met de hulp van een aantal sterke en bekwame mannen uit de familie (speciale dank aan mijn schoonvader) eindelijk af is. Er moet hier en daar nog wel wat groeien en bloeien, maar het grasveldje (met gele plekken waar ons hondje stiekem een plasje heeft gedaan) voegt al zoveel toe aan onze groene beleving.
Met ons drieën hebben we genoten van een heerlijk lente zonnetje op onze bol en een fris briesje door onze haren. Wat heb ik toch verlangt naar het zonnetje en eindelijk was hij dan hier. Dat moment vroeg natuurlijk om een aantal foto’s en een klein filmpje van onze kleine vriend die parmantig in de grote stoel zat.
Filmpje
Let niet op mijn stem. In het begin zie je een klein stukje toneel. Kas vond de nekband van de camera erg interessant en trok er dan ook uit volle macht aan. (Sorry voor het wazige filmpje, maar het is in HD gefilmd. Alleen om mysterieuze redenen wordt het bij het converteren één grote wazige boel)
En dan nog wat foto’s
Met zijn stoere zonnebril
Met Flippie
een close-up
reacties (0)