Onze kleine vriend is alweer een aantal dagen terug van de grote vakantie met opa en oma. Een succes aan alle kanten. Kleine man heeft veel vriendjes gemaakt op de camping en zich kostelijk vermaakt met opa en oma, die op hun beurt ook genoten hebben van een paar dagen tutten met hun kleinzoon. Wij hebben even kunnen bijkomen en eindelijk onze lelijke nieuwbouwtrap een kleurtje kunnen geven. Hij is nog niet helemaal af, maar aantoonbaar als er niet al te veel daglicht op schijnt.
Bij het ophalen stond mijn kleine kerel mij op de arm van opa al op te wachten. En terwijl ik hem daar zo door het raampje zag, in zijn zwarte sterren pyjama, overviel me de gedachten dat ik toch eigenlijk best een knap kindje op deze wereld heb gezet en ik was op slag weer verliefd.
Ondertussen zitten we in de na-doen fase. Alles wat wij doen moet Kas ook doen. Zo slurpt hij gezellig mee als ik een kopje thee drink, en wil alleen eten als hij zelf ook met een lepeltje mag roeren in zijn bakje. Als ik de hond een standje geef staat meneer naast mij met een frons op het gezicht en schud zijn wijsvingertje op en neer, iets wat hij van oma heeft geleerd die er altijd “Pas op hé” bij roept.
Overigens blijkt Frummel ook heel trots is op zichzelf want al zijn activiteiten beëindigd hij met een applausje voor zichzelf. En als ik roep “Zo klaar!” volgt een zittende ovatie voor mama. Maar het is vooral een enorme ondeugende boef die het geweldig vind om een spelletje “Ik ga jou pakken” te spelen. En als mama een cake bakt is blijkt het beslag een ware traktatie en traditie van vroeger die we vrolijk doorzetten.
En vandaag hebben we weer een mijlpaal bereikt; Kaspar kan staan. Vijf hele seconde staat hij stevig alleen op zijn beentjes zonder steun om vervolgens zijn evenwicht te verliezen en op de dikke luierkont neer te ploffen. Ben heel benieuw hoe lang het duurt tot hij zijn eerste zelfstandige stapjes zet, vooralsnog vind hij het prima achter zijn houten loopwagentje dat hij met volle vaart tegen muren, meubels en deuren aanrijd.
reacties (0)