Papa stinkt een beetje

Met één oog kijk ik op de wekker om met een kreun te constateren dat het kwart over zes is. Door het dunne gipsmuurtje hoor ik een vrolijk stemmetje steeds harder roepen “Mama! Ik ben WAKKER!!” Ik hoop het geluid met een kussen buiten te sluiten en hoop nog vuriger Kas dan vanzelf weer in slaap valt, maar de harde peuterstem dreunt dwars door de muur, donsveren en oordoppen heen. Bovendien lijkt het monster deze ochtend niet de intentie te hebben nog even te gaan slapen; “MAMA. Doe de deur eens even OPEN!”

Half slapend slof ik naar zijn kamer en plof neer naast zijn bed. Ik doe tevergeefs een poging hem toch nog te laten slapen door uit te leggen dat het echt nog te vroeg is, dat iedereen nog slaapt en dat Kas ook zijn oogjes nog even dicht moet doen. Maar daar wil hij niks van weten. Al wijzend naar de gordijnen verteld hij mij dat het zonnetje er weer is, dat het buiten licht is en en passant ook nog dat het mooi weer is vandaag. Samen komen we tot een compromis, Kas mag youtube kijken op de Ipad in het papa/mama-bed, tussen papa en mama in terwijl wij nog even onze ogen dicht doen.

En zo geschiede. Met twee gele dekentjes, een nijntje-tut in zijn mond en zijn Ipad in de handen zit meneer dan eindelijk tussen ons in. En terwijl ik op de achtergrond nog vaag de ene buurman tegen de andere buurman hoor praten, dommel ik al snel weer weg. Maar net als ik weer in die heerlijke staat van semi-onbewust zijn verkeer, dat fijne moment tussen wakker en slapen, wordt ik ruw terug teruggetrokken naar de realiteit door een stemmetje in mijn oor en een handje op mijn wang; “Mam...Mama..Mammie..” En beetje knorrig moppel ik iets onverstaanbaars in mijn kussen. “Mama? Kas gaat weer in zijn eigen bedje liggen” fluisterd het stemmetje mij toe.  

Hmm. Dit is een nieuwe en enigzins vreemde ontwikkeling. “Oke..maar waarom dan?” fluister ik terug. Het blijft eventjes stil maar dan komt  het hoge woord er toch met een zucht uit. “Papa stinkt een beetje. Tussen zijn billen...Hij heeft in het bed gepoept” Deze bijzondere opmerking moet ik even laten bezinken en op dat moment komt mijn neus ook tot leven en kan ik niet anders dan hem gelijk geven. De scheet van papa stinkt inderdaad behoorlijk. 

‘Papa stink een beetje’ is hierbij misschien wel de ‘understatement of the year’ en als ik niet beter zou weten en alleen op de geur af zou gaan, had ik inderdaad gedacht dat papa wellicht in bed had gepoept. 

Terwijl kas stilletjes onze kamer uit tippelt vraagt meneer panini nog enigszins verontwaardigt “Gaat hij nou weg omdat IK stink?’ Maar ik neem het onze zoon niet kwalijk. Terwijl ik mijzelf smoor in de dekens in een wanhopige poging aan de methaan-gifwolk te ontsnappen, zit Kas veilig in zijn eigen bedje en in de frisse lucht. Papa stink niet een beetje, papa stinkt zelfs heel erg! 

En dan nog een kleine disclaimer en schaamteloze zelfpromotie:

Het is dan eindelijk gebeurd. Ook ik ben gezwicht voor het Facebook. Vanaf nu wil ik mijn blogs die ik hier schrijf ook op facebook publiceren. Op mijn facebookpagina zal ik verder geen hele andere (persoonlijke) content delen dan op babybytes. Maar iedereen die het leuk vindt mag mij daar ook toevoegen. Ik ben te vinden als Panini Blogt. Bare with me, ik ben een Facebook-virgin. Als je mij toevoegt zou ik het wel heel leuk vinden om te weten hoe ik je zou moeten kennen, dus bijvoorbeeld je BB naam (dit is natuurlijk niet verplicht).