Dankbaar en zo gelukkig

2007, we besluiten ervoor te gaan!! Na 1 maand een positieve test in handen, zoveel blijdschap en onbevangenheid. We krijgen een kindje!! Onze zoon wordt in januari 2008 geboren. Nog datzelfde jaar besluiten we voor een 2e kindje te gaan, en weer direct zwanger!! Op de 1e verjaardag van ons zoontje wist ik het nog niet, maar een paar dagen later wel. Bij 9 weken zwangerschap blijkt tijdens de 1e echo dat het niet goed is. Met 12 weken komt het vruchtje los, en heb ik een mini-bevalling compleet met weeen. Toch laten we het er niet bij zitten en in april ben ik weer zwanger om het in mei weer te moeten verliezen. We lassen een pauze in vanwege het verdriet en na de zomer proberen we het weer. Opnieuw direct zwanger maar weer gaat het mis in october. Ik word erg bang. Wat als ons zoontje alleen moet opgroeien? Er zijn veel kindjes die het doen maar ik zou hem zo graag een broertje of zusje willen geven! We gaan toch weer door maar weer een miskraam. En daarna weer een miskraam.  En daarna weer een miskraam. En daarna weer een miskraam. 7 in totaal. Toch ben ik nog niet aan het einde van mijn latijn. Ik heb mezelf voorgenomen pas te stoppen als ik echt niet meer kan. Omdat ik zo snel zwanger raak (mijn geluk) wil ik niet over 10 jaar me af hoeven te vragen, hadden we het nog 1 maand langer moeten proberen..... Dan is het januari 2011. Ik heb weer een positieve test in handen. Maar voel me anders. Rustiger. Zekerder. Heb ter bevestiging van dat gevoel Moeders voor Moeders gebeld en mezelf lid gemaakt van BB. 4 februari had ik de 1e echo. Mijn gyneacoloog (de allerbeste en liefste van de wereld) zei tegen me toen ik weer huilend op de onderzoeksbank lag JA!!! Het zag er goed uit met een zeer sterke hartslag. Ik viel zowat van de bank af van het huilen en de opluchting. En toen wist ik het ook, dit kindje komt er. Nu, een jaar later heb ik hier dagelijks en mijn hart en armen zo'n ontzettend lief dochtertje. Wat een wonder en een zegen. Dit besef ik me elke minuut van elke dag. En als ik dan mijn kindjes naast elkaar zie liggen dan kan ik oprecht zeggen dat ik me de allergelukkigste op aarde voel. Eind van deze maand vieren we de 4e verjaardag van ons zoontje. Dit wordt de 1e verjaardag van hem waarop niet zwanger ben. Bizarre gedachte. Maar ook een mooie afsluiting. Nu kunnen we ons met een lach op het gezicht richten op de toekomst van ons gezin.