8 maanden en 3 weken

8 maanden en 3 weken. Zolang zat jij in mijn buik lieve meid. Je groeide en groeide, en samen maakten we heel wat mee, jij en ik. En na die tijd van 8 maanden en 3 weken was het zover dat jij geboren werd. Daar was je dan. Na een vrij snelle maar best heftige bevalling ( je had in t vruchtwater gepoept, en je sleutelbeentje gebroken en mama's diepe knip uitgescheurd), konden we elkaar eindelijk zien. Daar lag je op mij, lief mooi meisje. Je enorme bos haar was wat direkt opviel. En je heerlijke geur. Direkt dronk je aan de borst en de volgende dag mochten we naar huis. Maar wat had je een pijn aan je sleutelbeentje en ik kon je niet helpen, het moest " gewoon "genezen. Je kon niet eens op je rug liggen. Op mijn borst, dat vond je fijn. En daar heb je 23 uur per dag gelegen de eerste 8 weken van je leven. En het was heerlijk. En ook zwaar voor mij soms. Want ik kon de eerste tijd van de pijn niet lopen zitten etc. Maar we hebben ons er samen, met steun van elkaar, doorheen geslagen lieverd. En toen je na 8 weken begon te lachen begon alles te stralen!! Je was ook ( bent ook) een enorme drinkerd!! Om de 1.5- 2 uur aan de borst. 5 maanden lang. Ik had t er druk mee :) En jij ook :) Maar groeien dat je deed! Toen met bijvoeden begonnen en toen ging je pas echt helemaal los! Wild werd je, zoo lekker allemaal. Toen je precies 6 maanden was kreeg je je laatste borstvoeding en gingen we over op de fles.

Als ik nu naar je kijk lieverd, je lacht de hele dag, bent zo lief en vrolijk, speelt graag met je broer en zijn speelgoed, kruipt de kamer rond, bent dol op alles wat buiten is, houdt net als wij allemaal van lekker eten, en dat met die 2 tandjes van je, dan kan ik eigenlijk geen woorden bedenken die omschrijven hoeveel ik van je hou en hoe zo'n wonder je bent. Dat jij toch bij ons mocht komen. Je bent mijn alles.

Mensen vragen me nu, als ze me een tijd niet gezien hebben, hoe gaat t met je? Dan zeg ik, ja heel erg goed, ik heb net een dochtertje gekregen. Net. Ik hoor t mezelf dan zeggen en ik weet dat t nergens op slaat maar ik voel t echt zo. Maar 8 maanden en 3 weken oud ben je al lieve schat. Net zo lang als dat je in mijn buik zat. Je bent al echt groot aan t worden. En elke dag hou ik steeds een beetje meer van je. En datzelfde geldt wat ik voor je broer voel. Ik ben een mama van 2 kinderen. Ik ben mama van jullie. En wat ben ik blij, trots en dankbaar dat ik dat mag zijn.

Ik hou van je lieverd,

Je mama. Ik zal er altijd voor je zijn, mijn hele leven lang.