Nog altijd geen kraamtijd voor ons...

Na de heftige bevalling, slecht APGARscores van onze dochter en opname van haar op Neonatologie, mochten we zaterdag 13 oktober met haar naar huis. Dolgelukkig en heel spannend om met rolstoel en maxicosi het ziekenhuis uit te rijden. Thuis aangekomen waren we even met z'n 3-en maar na een uurtje stond de kraamzorg op de stoep. Zo'n eerste nacht alleen is natuurlijk reuze spannend en stiekum ook een beetje eng. Weinig geslapen want bij elk geluidje zaten wij natuurlijk rechtop in bed!

We hadden een aardige dame als kraamverzorgster maar meer dan een luier verschonen, en stofzuigen en de was deed ze niet. Fijn natuurlijk dat dat gedaan wordt voor je, maar ik wil iets leren over de baby, de band opbouwen en de verzorging met haar doen. Moest werkelijk om alles vragen! Beetje jammer....
Ook zat het me niet lekker dat Meike continu om eten vroeg. Daarnaast zag e heeeel erg geel. Kan natuurlijk normaal zijn maar bij controle van de vk, was ook zij wat onrust over haar kleur dus werd er bloed afgenomen en moest m'n man dit naar het ziekenhuis brengen. Uitslag was steeds "net" onder de grens.
Ook begon ze af te vallen, ook normaa zou je zeggen maar van 4112 tram naar 3850 gram in 2 dagen is iets wat teveel.... De kraamverzorgster bleef maar zeggen dat alles normaal was maar iets zat mij niet lekker. Ik vond haar echt te makkelijk en laks in alles en heb wederom de vk erbij gehaald. Nadat we weer bloed afgenomen hebben en de vk de kinderarts heeft gebeld en het zorgplan bekeken heeft, kwamen ze tot de conclusie dat Meike veelste weinig dronke en dus weer met speod naar het Sfg ziekenhuis moest voor opname. Dikke tranen hier weer natuurlijk.... Heb je d'r eindelijk thuis, moet ze weer opgenomen worden. Maar goed, er gebeurde wat en het probleem wordt opgelost dus dan heb je er meer vrede mee.

Conclusie kinderarts: Meike moest geboren worden i.v.m. haar gewicht, mijn klachten en de stuitligging etc maar was hier zelf gewoon nog niet aan toe met ruim 37 weken. Ze liep gewoon in ontwikkeling achter en kan de energie niet vinden om een fles melk leeg te drinken of aan de borst te drinken. Hinger heeft ze wel, dus ze kreeg steeds gewoon te weinig binnen zodat ze steeds weer vroeg.
Zze ligt dus nu sinds woensdagmiddag weer op de kinderafdeling en het gaat erg goed. Ze heeft haar afgelopen 3 flessen moedermelk met 80cc voledig zelfstandig gedronken en als ze dit 24 volhoudt mag ze misschien maandag of dinsdag definitief mee naar huis. Ze heeft nu nog wel een sonde in haar neusje voor het geval ze de fles niet helemaal weg krijgt maar we hopen dat dit snel verwijdert zal worden.
Nog even op en neer pendelen dus naar het ziekenhuis de hele dag voor nu, maar straks hopelijk lekker met de kinderwagen en hond naar het bos toe.
Omdat het allemaal zo heftig is geweest voor ons voor haar en de bevalling, hebben we besloten om het toch positief af te gaan sluiten met een kraamfeestje. Ik was er in eerste instantie niet zo'n voorstander van, maar in dit geval denk ik dat het perfect is. Elke keer bezoek willen we gewoon niet na deze heftige en vermoeiende periode en een kraamfeestje is dan de ideale oplossing in dit geval. Ook moet Meike nog even haar rust en regelmaat vinden en hebben wij door deze situatie nog niet echt een hechte band met haar op kunnen bouwen dus geven wij haar nog niet veel uit handen bij andere.
Is natuurlijk heel jammer, maar hopen dat de meeste mensen het begrijpen... en met een kraamfeest is het eigenlijk perfect want we gaan het echt niet aan 20 a 30 man in de handen duwen dus hoeven we daar ook geen uitleg over te geven. ;)