Gisteren was de grote dag voor mijn liefste vriendinnetje: de 20-weken echo. Al heel de ochtend waren we samen aan het aftellen via WhatsApp: nog 4 uur, nog 3, nog anderhalf... Direct toen ze het ziekenhuis uitkwam, belde ze op. It's a boy en alles zit erop en eraan! Helemaal door het dolle heen dus. Gelijk een afspraak gemaakt om 's avonds samen uit eten te gaan met de mannen. Zij in de gloria, ik ook heel erg blij voor haar.
's Avonds dus uit eten. En (uiteraard) ging het zeker de eerste helft van de avond alleen maar over babynamen en andere babyzaken. Dat was door weer even doorbijten. Mijn 3-daagse depressie was dan wel voorbij, dit was misschien wel weer een beetje erg voorbarig. Gelukkig had mijn vriendin dit door en hebben we het ook nog over andere dingen gehad, maar ik zal ik toch aan moeten wennen.Al met al een geslaagde avond en zó fijn dat alles goed gaat met baby 'Mario' zoals we hem nu noemen. Kan niet wachten tot hij er is begin april! En dan maar hopen dat ik hem kan knuffelen terwijl ik zelf ook zo'n lief babietje in mijn buik heb... Fingers crossed!
reacties (0)