Ik sta op instorten!

lieve saar, je moet je niet verontschuldigen voor je depri blog .. het is beter dat je van je af schrijft dan dat je alles op kropt. ik weet niet of je erin gelooft maar er zijn medium's die je mss antwoorden kunnen geven. ik heb van een vriendin een poppetje gekregen en zei was na een maand zwanger nou zal ik raar staan te kijken als dat ineens bij ons ook zo is .. maar je weet maar nooit. probeer idd te genieten van elk blij moment en doe alleen maar dingen die jij leuk vind .. ! dikke knuffel en kus!!

Meisje, zo herkenbaar! Ik voel je verdriet middels deze blog en weet dat je hierin niet alleen bent. Dit gevoel is voor ons ( in de MMM) zo herkenbaar. Ik hoop dat die donkere wolken gauw overwaaien en dat het zonnetje gauw voor je gaat schijnen. Hele dikke knuf!

Lieve Saar,
Zo treffend verwoord! Ook de vriendelijke lach voor de buitenwereld terwijl je van binnen stuk gaat is erg herkenbaar.
Liefs,
Agnita

Hi meis,
je moet geen sorry zeggen voor je gevoelens!! Je moet ze laten gaan want van opkroppen word het alleen maar erger.
Ik kan mij een beetje indenken hoe je voelt.... laat de tranen lopen als je even alleen bent (dat helpt bij mij want dan ziet even niemand dat ik toch pijn heb) Je kan niet altijd even sterk blijven.
Ik zeg altijd..... ALS JE GEEN DOWN'S HEBT, HEB JE OOK GEEN UP'S!!!!!!
Maar blijf alsjeblieft geloven want die dag komt steeds dichter bij!!!

zo herkenbaar... maar echt; erover praten of van je afschrijven etc helpt!! er even tussenuit, lekker sporten, lekker uitgebreid bakken of koken, alles om je gedachten even weg te zetten. inmiddels laat ik het steeds meer los en het voelt echt fijn. ik hoop echt dat je snel weer de zon ziet schijnen, ik blijf voor jullie duimen! liefs

Maisje maisje maisje wat ontzettend balen allemaal, je gaat er even lekker tussenuit maar zodra je weer in de dagelijkse sleur komt komt ook gelijk dit er weer bij en dat gaat gewoon geen moment van de dag uit je hoofd. Dat masker ken ik, dat deed ik ook. Ik blijf voor jullie duimen en hoop het zoooooooooo het is jullie zoooo gegunt.

Dikke knuffel Bo

Hay meis, geeft niet hoor. Twee weken geleden schreef ik ongeveer hetzelfde van mij af (op papier). Het is enorm herkenbaar. Mijn man las het toevallig en eigenlijk was ik daar ook wel blij mee. Ik probeer nu sommige mensen wel in te lichten over hoe ik me voel maar ze snappen het niet echt. Ze vinden het verdrietig maar hebben niet door wat er gaande is. Ze denken ook echt allemaal positief, zo van ach joh komt goed er komt echt wel een kleintje. Op zich lief die positiviteit maar ze zien de ernst er niet van in.
Je mag al je gevoelens hier kwijt hoor. We zijn er voor je!
Hou je haaks!
XX

ik begrijp je heel goed, wij zijn nu net een jaartje bezig....ik leef erg met je mee. wat een klote zooi he...ik weet niet goed wat ik tegen je moet zeggen, alleen dat ik hoop dat het snel gaat lukken en dat je je wat beter gaat voelen. en dat van dat masker,...ook zo herkenbaar, de mensen hebben het allemaal nieteens door en dat wil je ook niet daarom lukt het ook zo goed. maar je kunt je niet altijd groot houden. veel sterkte en ik duim voor jullie!

meis, ik herken me erg in deze blog.. Ik voel me op het moment wel erg positief en vrolijk.. Maar kan indd ook van die momenten hebben.. dan wil voor de buitenwereld vrolijk en blij zijn... Maar vanbinnen ben je op! Klaar... waarom moet het ook zoveel elende zijn voor ons om zo 'n mooi wonder te krijgen... Maar mies, eens komt voor ons ook de dag.. En dan kruipen we op het het hele diepe dal.. En mogen ook wij mama gaan worden!! Dikke knuf!

Vind het erg sneu om te lezen, maar wens jullie alle geluk van de wereld en ik hoop voor jullie dat de zon snel mag schijnen en jullie kunnen genieten van jullie kleine wondertje... liefs en kop op!

ahhh wat een verschrikkelijk verdrietig blog!
Ik hoop echt dat jullie binnenkort blij nieuws horen en je al deze gedachtes van je af kunt zetten.
Heel heel veel sterkte

een dikke knuffel

Ja meid, ik heb ook zo een week gehad dat ik dit voelde. Laat het toe en je komt er wel weer, maar je moet je weer even opladen. De gedachtes die je hebt zijn niet gek. Probeer wat afleiding te zoeken. Ik ben laatst die week thuis geweest even tijd voor mezelf en dat hielp echt!!!

Meisje toch, gooi het maar in de groep hoor! 2 jaar geduld en nog geen zekerheid hebben valt ook niet mee! Ik kan me niet voorstellen hoe dat is want ik ben altijd vlot zwanger geraakt, maar het lijkt me heel, heel erg rot als je elke maand teleurgesteld de rode vlag weer uit moet hangen. Bah, ik hoop dat je op de volgende NOD, een andere vlag mag uithangen. Liefs en moed houden meid!

hey meis, het lijkt wel of ik mn eigen verhaal lees. Het sloopt je idd en al die ziekenhuisbezoeken doen zoveel met je. Ik hoop echt dat de donkere wolk snel wegwaait voor jullie en er een mooie babywolk voor in de plaats komt. dikke knuf

Ahh lieverd, Ik hoop zo dat de zon snel voor jullie gaat schijnen. We gaan er samen voor meis, ooit gaat het ons lukken. Daar moeten we in blijven vertrouwen. En ik leef met je mee, ik krijg meteen tranen in mijn ogen als ik je blog lees, zo herkenbaar! Sterkte en een dikke knuffel

eej meid ik hoop dat ook snel voor jullie de zont gaat schijnen kan me niet voorstellen hou slecht jij je moet voelen hoop dat het snel veranderd liefss

Ik hoop ook zo dat voor jullie straks een prachtige zonnestraal beschikbaar is en jullie in een keer opwarmt en verblijden kan!!!!