Ons menneke is vandaag 4 maandjes.
Gisteren heeft hij weer zijn prikjes gehad, nu voorlopig niet meer tot hij weer 11 maanden is.
Agh agh, hartvescheurend om te zien.
En helemaal omdat hij dondersgoed wist wat er ging gebeuren, zijn ogen groooot toen we het cb binnen reden.
Uitkleden wegen en meten, toen HET kamertje in.
Hij probeerde nog het vrouwtje te verleiden door de hele tijd te schaterlachen en te spartelen met zijn beentjes, maar helaas hielp dit niet.
Want mevrouw deed toch twee hele grote prikken in zijn bovenbeentjes. Oei.....
Hij heeft zich daarna heel sterk gehouden want hij heeft niet geslapen en alleen maar gelachen.
Boven verwachting weer gereageerd. Gelukkig maar.
Hij weegt nu 7315 en 64 cm lang. Goed volgens alle curve.
Sinds twee weken ben ik weer aan de arbeid.
Na bijna 5 maanden weg geweest te zijn, ik had er lekker vakantie achteraan geplakt, lijkt het helaas net alsof ik niet weggeweest ben.
De eerste dag dat ik weer begon was best wel moeilijk, tranen vlogen letterlijk uit mijn ogen toen ik in de auto wegreed. Gelukkig is mijn moeder hier 2 dagen en op zaterdag is mijn man thuis. Dus hij is in goede handen.
Het vervelende is dat mijn werk mij absoluut niet meer interesseert maar door mijn collega's worden de dagen dragelijk. Het is nu gewoon een lastige tijd om parttime banen te zoeken, waar je ook snel vastigheid hebt.
Ik geef borstvoeding, en op de dagen dat ik werk kolf ik.
Maar dit valt niet mee hoor, de ene keer produceer ik 100 en de andere keer 200.
Ik werk in een woonwinkel en het is dan soms lastig te plannen dat ik precies om 13.00 kolf, omdat ik dan net een klant heb. Dus dat staat me wel een beetje tegen.
Onbewuste stress om niet een volledige voeding te kolven, doet je productie niet ten goede.......
En daarnaast hebben we een afsluitbare keuken maar ik hoor alles wat er gebeurd in de winkel. Pffff......
Soms zit ik dan nog s'avonds na de laatste voeding laatste druppels eruit te persen zodat ik toch voldoende flessen vol krijg.
Cb adviseerde al om anders toch 1 flesvoeding te geven om de druk eraf te halen.
Misschien nu ik dit weet zit ik straks wat relaxter te kolven. Ik hoop het!
Want ik was nog lang niet van plan om te stoppen of af te bouwen.
Anybody tips?
Ook hebben we R.edouan hapjes gegeven van wortel en sperziebonen en wat vond hij dat lekker.
We hadden het fototoestel al klaar liggen om de rare gezichten vast te leggen maar de foto's zijn juist het tegenovergestelde. Haha heerlijk.
Voor de rest gaat alles goed en genieten we nog steeds met volle teugen.
Ik zat me net te bedenken dat het een jaar en 1 week geleden was dat ook wij de eerste positieve test in handen hadden. Het kan zo maar eens, juist als je net denk dat het niet zal zijn ineens raak zijn.
Dit gezegd hebbende denkend aan mijn lieve bb dinnetjes die ik het zo ontzettend gun!!!!
Liefs saar
reacties (0)