Daar zijn ze weer, vandaag 900 dagen, tjeetje het lijkt steeds sneller te gaan die dagen.
Vorige week zondag waren wij op bezoek bij mijn schoonouders + de familie.
R.edouan heeft waarschijnlijk gezien hoe de andere twee kindjes zich voortbewogen en keek zijn ogen uit.
Pakte het speelgoed af, en begon toen te lachen. Want terugkrijgen was er niet bij hoor, hij was er nu mee bezig dus wachten jullie maar op mij, heeft hij moeten denken. Heerlijk, ik vond het schitterend.
Maar wat mij in een keer opviel die bewuste maandag 7 januari is, dat hij in plaats van 2 kruipbewegingen, een aantal meters vooruit kroop. En sinds gisteren de achtervolging in heeft gezet. WAUW wat is dit bijzonder zeg.
Niets is meer veilig, en juist de dingen die hij niet mag versnaperen zoals mijn slippers of de draden van de lamp. Het is ook zo dat hij zich nu veel beter weet te vermaken, wat twee weken geleden nog onmogelijk leek om eventjes naar de keuken te lopen om drinken te pakken, is dat hij nu niet meer gefrustreerd is en mogen we hem best eventjes alleen laten spelen.
Wat een heerlijke vooruitgang.
En een hele verstandige keuze is geweest om het bed en de box een standje lager te verstellen, want meneertje weet precies hoe hij zich op moet trekken. Oei oei oei......
Tot zover een hele dikke kus vanuit huize Saar
reacties (0)