Acht mnd + 25 mnd

Mijn lieve bb-dinnetjes,

Met beide kinderen gaat het goed.
L.aila is inmiddels 8 maandjes jong en R.edouan 25 maandjes.
Ze zijn twee beste vriendjes dat is aan alles te merken, daarbij hoort ook het : dit is van mij dus niet van jou gedoe bij haha.

Maandag met L.aila naar cb haar lengte 67 cm en gewicht 8,3 kg.
Ze kan zitten, tijgeren en trekt zichzelf op tot staan.
Ze 'zegt' : papa.
Echt al duidelijk. Helaas is mama nog te onduidelijk te horen haha.
Ze slaapt kei goed heerlijk.
Echt L.aila is zo n makkelijk meisje ze vermaakt zich heel goed alleen in tegenstelling tot haar broer op die leeftijd.
Ze heeft wel last van verlatingsangst. Zodra ik haar bij iemand anders als mij of mijn man doe verschijnt er een pruillip om vervolgens een heel droevige blik te creëren en als ik dan niet snel genoeg weer in beeld kom zet ze het op een huilen.
Dat komt omdat ik zelf 7 dagen per week thuis ben en ze dus geen oppas gewend is.
Maar het gaat steeds beter. Mijn moeder daar gaat het nu goed bij die kent ze nu.
Voor de rest gaat het qua kids allemaal zijn gangetje.
In het begin is het wel ff wennen zo de aandacht goed te verdelen maar dat gaat gelukkig allemaal zo natuurlijk.

Met mij gaat het redelijk, het heeft er toch wel ingehakt twee kinderen redelijk kort op elkaar en mijn hormoon huishouding is nog niet helemaal zoals het was. Ik geef nog steeds borstvoeding en daar zal het mede ook door komen
Soms vergeet je jezelf als je kinderen hebt en lijkt het of je ineens even zweeft om dan vervolgens de klap op te vangen wanneer je weer met beide benen op de grond komt.
Ik kan het nu redelijk goed aanvoelen en mijn man merkt aan mij zodra ik weer waar zwetserig begin te brabbelen.

Ik merk aan mezelf dat ik echt veranderd ben sinds ik moeder ben.
Zo n mooie ontwikkeling waar ik maar iedere moeder zo ontzettend trots op mag/moet zijn.
Ik hou ervan om moeder te zijn.
En ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik dit allemaal mag meemaken.

Veel liefs Saar