Dewi bijna 18 maanden en 20 weken zwanger van haar zusje!

Nog 2 dagen dan is onze kleine meid anderhalf!! 18 maanden geleden was het valentijnsdag en vroeg iedereen zich af of het een valentijnskindje zou worden. Maar ze liet nog 2 dagen op haar wachten.

Ik hoef hier denk ik niemand te vertellen hoe snel het afgelopen anderhalf jaar is gegaan. En vooral hoeveel zo’n klein baby’tje heeft geleerd de afgelopen 18 maanden. Van niks kunnen naar flink bezig zijn met rondrennen. Ze valt ook regelmatig en de eerste schaafwonden op haar knietjes zijn dus ook al een feit.

Ze houdt er ook van om overal op te klimmen en ziet ook nergens gevaar in. Papa en mama laten haar dan ook gewoon vallen. Misschien gemeen, maar ze moet leren dat als ze ergens opklimt en ze valt, dat het pijn doet. Natuurlijk houden we haar wel tegen als het gevaarlijk word.

Eten gaat steeds moeizamer. Haar boterham gaat er steeds langzamer in, fruit is ook erg leuk om mee te gooien en groente, tja… .als ze een potje krijgt, eet ze nog geen half potje. Alleen lekkere dingen gaan er eigenlijk goed in. Maar lieve Dewi, daar gaan we niet aan beginnen!

Het lijkt wel of ze met de dag beter gaat praten. Heel vaak kletst ze woordjes na. Als ik vraag: Zal mama eten maken? Dan zegt ze: eten??? En dan neemt ze een sprint naar de keuken zo van: ik help wel mama!

Spraakverwarringen komen ook voor. Als ik bijvoorbeeld vraag: gaan we naar huisje toe? Geeft ze als antwoord: Ijsje? (huisje / ijsje….). Vervolgens blijft ze het net zo lang herhalen tot ze een ijsje heeft. Dan geef ik haar maar een miniraketje (mits ze goed heeft gegeten, anders heeft ze pech).

Te schattig is dat ze continue kusjes op mijn groter wordende buik geeft. Volgens mij heeft ze geen flauw benul waarom maar mama vind het erg vertederend.

Volgens de leidsters op de creche is ze gek op de baby’s. Ze zitten met kindjes van allerlei leeftijden bij elkaar dus ze heeft regelmatig baby’s om haar heen. Ze geeft ze speelgoed (gooit het ook wel eens naar ze maar ach, ze is pas 1,5), geeft ze ‘eten’ (stopt een lepeltje met niks in hun mondjes) en troost ze als ze huilen. Ben benieuwd hoe ze straks reageert als er thuis een baby is…

Want inmiddels ben ik alweer 20 weken zwanger van ons tweede dochtertje! We proberen Dewi het woord ‘zusje’ te leren maar helaas zonder succes haha!

Afgelopen dinsdag hebben we de echo gehad en alles zag er prima uit. Dus nu kunnen we echt gaan genieten.

Nou ja, genieten? Ze hebben bekkeninstabiliteit geconstateerd waardoor ik het iets rustiger aan moet doen. Verder ben ik erg snel moe en heb erg last van moodswings!

Zielig voor Serge en Dewi maar ook vervelend voor mij. Het is niet leuk om je elk uur anders te voelen (bij wijze van spreken dan).

Wel kan ik weer heerlijk genieten van het geschop van de baby. Helaas ligt de placenta voor de buikwand waardoor ik het niet heel goed voel (alleen onder in m’n buik), maar dit duurt volgens de echoscopist niet lang meer.

Nou, het is een flinkerd geworden dus ik ga er een einde aan breien!

Ik wens iedereen alvast een mooi en zonnig weekend toe !