Bevallingsverhaal

Dinsdag 5 januari moest ik weer naar de vk. Eigenlijk direct bij binnenkomst vroeg ze al of ze me moest strippen. Nou, graag zelfs!! Met bijna 41 weken zwangerschap was ik het behoorlijk zat. Ze constateerde al 3 cm ontsluiting.

Toen ik eenmaal thuis was begonnen de harde buiken (waar ik al de hele dag last van had) erg regelmatig te worden en pijnlijker. Ik ben toen maar lekker op bed gaan liggen en ik heb nog ff geslapen. Toen ik wakker werd om 18.30 wist ik dat het nu echt begonnen was.

Om 20.30 heeft Serge de vk gebeld of ze wilde komen (van mij hoefde hij nog niet te bellen maar hij wilde het zelf want volgens mij was hij bloednerveus haha). Ook toen had ik nog 'maar' 3 cm ontsluiting en was ik een beetje bang dat het weer een eeuwigheid zou duren.

Ik was weer lekker op bed gaan liggen (Desperate Housewives kijken ;-)) en later nog wat geprobeerd te slapen. Het slapen ging helaas niet want werd om de 3 min. wakker van een pijnlijke wee, dus ik besloot nog ff te douchen (inmiddels was het middernacht). Onder de douche wist ik me geen houding meer te geven en heb dus maar Serge wakker gemaakt met de mededeling dat hij NU de vk moest bellen. Gelukkig was zij er binnen een kwartiertje. Nu had ik 'pas' 5 cm onsluiting. Toen moest ik wel een beetje huilen omdat de weeen al zó pijnlijk waren en ik was pas op de helft! Maar ik werd al wel naar het ziekenhuis gestuurd.

Dussss de auto in (geloof me... niet fijn om weeen op te vangen), gelukkig is het maar een klein stukje. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen kwamen de weeen om de minuut en de verpleegkundige heeft met spoed de vk opgeroepen (die was nog even naar een ander vrouwtje). Deze kwam al bellend met de verpleegkundige de verloskamer in. Ik had m'n broek nog aan toen ik iets voelde branden beneden en ik had het gevoel alsof ik moest 'poepen'. Dus m'n broek werd snel uitgetrokken en ze ging kijken hoeveel cm ik had. Ik had dus volledige onsluiting maar de vliezen moesten eerst nog doorgeprikt worden. Gelukkig is dit een 'fluitje van een cent'. De vk zei dat ik bij de volgende wee mocht meegeven. Dit was echter niet tegen dovenmansoren gezegd en bij de volgende wee begon ik enthousiast mee te persen. (klinkt heel vrolijk maar het doet best wel pijn hoor ;-). En voor ik er erg in had was ze eruit. Lieve kleine mooie Nikki!

Een pracht van een meid van 3605 gram en 51 cm. Geboren op 6 januari 2010 om 01.56 uur.

Om 05.30 waren we thuis uit het ziekenhuis (het was druk en ze vroegen of ik nog even wilde blijven of liever naar huis ging. Voor mij was die keuze snel gemaakt. Ik lig liever in m;n eigen bed) en rond 08.30 kwam Dewi thuis (had bij opa en oma geslapen). Gelijk was ze helemaal gek van de 'bibi' en wil ze het liefst de hele dag kusjes, flesjes en luiers geven.

Wat een rijkdom zeg.... 2 mooie gezonde dochters!