Kleine meisjes worden groot (snif)

Zoals de titel al zegt, kleine meisjes worden groot. Nog heel even dan wordt Nikki alweer een jaar.

Net als toen Dewi een jaar werd heb ik het er weer heel moeilijk mee. Maar toch is het nu anders. Toen Dewi een jaar werd, wist ik dat ik ooit weer een baby in m'n armen zou hebben. Zo'n heerlijk klein wormpje in de kinderwagen of in de maxi cosi. Lekker tegen je aan in de draagzak. Die heerlijk bij de laatste fles in slaapvalt en je dan nog even naar haar blijft kijken voor je haar weer in haar bedje legt. Een melkmondje, lachstuipjes, compleet afhankelijk, pamper maat newborn, minikleertjes en zo kan ik heel lang doorgaan.

Nu zijn de kinderwagen en maxi cosi verkocht. De box gaat de deur uit (ze vindt het vreselijk en staat er nu alleen als opslagplaats voor speelgoed) en alle roze babykleren zijn naar m'n schoonzus (verwacht medio maart een dochter). Voor mij betekent dit het eind van een tijdperk. Dat we klaar zijn met baby's. Want baby's zijn geweldig en om dat gegeven zou ik er nog wel een paar willen, maar baby's worden groot en hebben ruimte nodig. Ruimte dat we niet hebben. En een hoop geld! Nu redden we het prima maar als we misschien ooit 4 kinderen hebben en ze willen allevier studeren, tja... dat wordt lastig!

Ik ben tevreden met m'n 2 super mooie en gezonde meiden. Maar toch: nooit meer een baby in m'n buik voelen schoppen. Nooit meer een nat glibberig lijfje op m'n buik en dat lekkere luchtje ruiken als ze net geboren zijn, vind ik moeilijk te accepteren.

De andere kant van het verhaal:

Ze zijn zo leuk op deze leeftijd! Ze kruipt, stapt aan tafel, vindt ALLES lekker (nog wel), heeft 6 tanden en is daar errug trots op want ze laat ze maar al te graag zien, en begint nu echt een persoontje te worden. Waar ze eerst accepteerde als haar grote zus iets afpakte, zet ze nu een keel op. En kijkt mij dan aan met zo'n blik in haar ogen van: 'mama, zeg jij er dan wat van!'

Haar grootste vriendin is haar grote zus. Alhoewel ze ze af en toe ook maar wat vervelend vindt. Dewi kan namelijk heel hard knuffelen, lekker moederen, en spullen afpakken die ze net met heel veel moeite heeft weten te pakken en voor Bumba gaan staan. Verder is Nikki ook handig om paardje mee te rijden en als opstapje. Maar Dewi deelt ook alles met haar. Ook denkt ze vaak als eerste aan Nikki en dan pas aan haarzelf. Afgelopen zaterdag (1e kerstdag) lagen er bij opa en oma wat cadeautjes onder de boom. Er zaten foto's op voor wie de cadeautjes waren (aangezien Dewi nog niet kan lezen had Sinterklaas aan deze oplossing gedacht en de Kerstman had het overgenomen) en ze ging eerst een cadeautje aan Nikki geven. Als Dewi iets te eten of te drinken krijgt, moet Nikki ook iets. Is Nikki haar mandarijn eerder op dan die van Dewi, deelt ze 'm netjes. Is mama Nikki haar knuffel vergeten mee te nemen, mag Nikki met Dewi haar knuffel knuffelen. Ja, Dewi is echt een superlieve grote zus! Nikki boft maar, jammer voor Dewi is dat Nikki het nog niet echt waardeerd. Maar ik wel en zeg ook regelmatig dat ik trots ben op haar.

Verder is Nikki ook wel een ondeugend meisje. Ze vreet nu al kattekwaad uit en wordt nu al driftig als ze haar zin niet krijgt. Het komende jaar belooft dus een pittig jaar te worden als dit doorzet! Daarintegen is ze gek op knuffelen en onvangt en geeft heel veel kusjes. Heerlijk om een knuffelkind te hebben! En waar ik ook ontzettend van kan genieten is dat als ze moe is, ze haar hoofdje op m'n schouder legt. Echt, dan kan ik haar wel opvreten gewoon...

Lieve kleine Nikki! Het is alweer bijna tijd om een brief te schrijven aan haar (voor degene die het niet weten: ik schrijf elk jaar met de verjaardagen van de kindjes een brief aan hun, waarin we het afgelopen jaar doorlopen en over het volgende jaar). Volgende week ga ik eraan beginnen en als ik heel eerlijk ben, heb ik er zin in. Even herinneringen ophalen. Dat zal hoogstwaarschijnlijk met een lach en een traan gaan. Want het was (en is nog steeds) een mooi jaar. Ons leventje werd verrijkt met nog zo'n heerlijk poppetje! Wat wil een mens nog meer....