Help schoonouders

6 jaar geleden leerde ik mijn man kennen, een hele lieve jongen met een hart van goud maar zijn wilde haren nog niet verloren.

hij woonde bij de ouders van een vriend van hem omdat zijn ouders hem op 8 jarige leeftijd uithuis hebben geplaatst omdat hij een moeilijk kind zou zijn.

opzich zijn zijn ouders lieve mensen alleen alles wat ze doen of zeggen luikt zo onecht.... mijn man zijn broertje is alles voor hun hij doet wat god verbied maar ze pikken alles... hij slaat zn moeder, steelt van hun, hij vergokt al zijn en hun geld, blowd, snuift en ga zo maar door.

alles wat hij doet is goed en wat wij doen is niks, we reden een nieuwe auto van de zaak kregen wij als anwoord ja maar vincent kan veel blijer zijn als hij zn bmw heeft want die heeft hij zelf verdiend, mn man een tattoo op zijn rug laten zetten andwoord van mijn schoonmoeder nou ik vind het niet mooi hoor op je rug kan je het toch niet zien, zijn broertje een tattoo op zijn rug de mooiste die ze ooit had gezien en de perfecte plaats dis zijn maar een paar voorbeeldjes.

3 jaar geleden waren mijn schoonouders 25 jar getrouwd en wilde ze met de kinderen (waaronder ik ook viel) op vakantie 2 weken naar turkije, nu stonden ik en mijn man daar niet echt achter omdat we dit ons hele leven te horen moesten krijgen dat hun het hadden betaald we hebben nog aangeboden zelf te betalen maar dat wilde ze niet!

na een week naar mijn man zijn broertje zn pijpen gedanst te hebben want ja waar hij wilde zitten gingen we zitten en we aten wat hij wilde eten enz is bij mij de bom gebarsten hij ging zo respectloos met de mensen daar om zo erg dat ik er wat van gezegt hem nou dat had ik dus niet moegen doen, uiteindelijk moesten we het uitpraten van zijn ouders ja let op aan een tafel hun 3 (ouders en broer) aan de ene kant en ik en mijn man aan de andere kant en bij alles wat ik zei ging schoonmoeder in de aanval want dat had ik niet mogen zeggen en had ik niet mogen doen... uiteindelijk ging broer het ook nog uitspelen tussen mij en min schoonouders, ik ben niet bepaald op mijn mondje gevallen en kan zonder te schelden of te schreeuwen iemand goed op zijn nummer zetten en toen dat gebeurde vloog hij me over tafel naar mn strot.... toen hadden ik en mijn man het echt gehad.

na een week nog daar rond gelopen te hebben zondr tegen elkaar te praten weer terug naar huis en mn man had het echt zo gehad met zijn ouders hij was al jaren aan het opboxen om een beetje erkenning te krijgen van zn ouders en dan gebeurd dit op het strand heeft mijn man nog 1 pogimng ondernomen om het goed te maken en toen smeet mijn schoonvader echt zo hard de deur dich dat het was gewoon op.

na bijna een jaar geen contact te hebben gehad met hun kwamen we erachter dat ik in verwachting was, nu is dit hun eerste kleinkind dus wilde we het ze toch laten weten, afgesproken in een restaurant zou alles uitgepraat worden en aan het eind zouden we het vertellen.

mijn man heeft alles wat hem dwars zat op tafel gegooit en helaas wisten mijn schoonouders nergens van ze wisten niet hoe en waarom die ruzie in turkije was ontstaan dus hier kwamen we ook niet verder mee we hebben gezegt streep eronder en we zien wel. toen we het blije nieuws wilde vertellen was hun reactie oo ja dat wisten we al (ze hadden het viaviavia opgevangen) en ja ze vonden het wel leuk. en mijn schoonvader zei, ja vind het wel leuk hoor maar het had van mij nog niet gehoeven ik ben pas 43....

toen we 2 maanden later gezellig bij elkaar waren en vertelde dat we wilde gaan truwen was de reactie van mijn schoonvader goh ja dat jullie kinderen namen had ik wel verwacht maar trouwen..... nou dat was weer een opsteker

nou ja onder de zwangerschap en na de bevalling nog een hoop gebeurd maar goed toen het cb kwam voor het intaje gesprek was mijn schoonmoeder op bezoek en had met haar afgesproken dat als het cb zou komen zij weg zou gaan..... jullie raden het al niet dus!!

toen kwam de vraag als je terug kijkt op je jeugd heb je dan een fijne jeugd gehad, en daarna en je man ik zeg laat mijn schoonmoeder daar maar op andwoorden... nou wat voor verhaal er toen lwam als kind miste mijn man een stofje in zijn hersenen waardoor hij zo deed en blablabla maarr hij was er overheen gegroeit nou ik denk dat gaat me toch niet gebeuren dat dat op de kaart bij Sjonnie komt te staan want bij mijn man is helemaal niks mis met hun is wat mis!!

ik heb toen mijn schoonmoeder weggestuurd en het allemaal terug gedraaid, de vrouw van het cb vond het zelf ook al een raar verhaal want over zoiets kan je helemaal niet heen groeien.

nu komt het broertje van mijn man iedere dag mijn zijn ouders en wij willen gewoon geen contact meer met hem dus daarom hebben wij besloten dat als mijn schoonouders hun kleinkind willen zien ze naar ons toe moeten komen of als wij daarheen gaan dat hij er niet is. nou de keren dat wij daar zijn geweest heeft mijn man vantevoren gebeld of wij konden komen en het broertje er niet was er werd gezegt dat hij er dan niet zou zijn en ja jullie raden het weer... hij was er wel, duis hebben we besloten niet meer naar hun toe te gaan en dat ze er zelf voor hebben gezorgt dat ze naar ons toe moeten komen.

ook besproken dat ze mogen oppassen maar alleen in ons huis en niet bij hun omdat broertje daar rond loopt en ik wil geen junk in de buurd bij mn kindje, nu ging het best aardig maar dan kon ze weer wele n dan weer niet... nu heeft ze hem al 4 weken niet gezien en zou ze aankomende zondag weer komen oppassen, wij moeten naar een hondenshow met onze hond dus moeten vroeg weg en weet niet hoelaat we terug zijn.... belde mijn man haar op zegt ze ja nou ik wil wel oppassen maar wil niet de hele dag in jullie huis zitten je kan hem wel komen brengen.... heeft ze nou echt zo een bord voor haar kop.

soms twijfel ik echt of ik zo raar denk of moeilijk ben maar de afgelopen 4 weken laten ze niet 1 keer hun gezicht zien geen belletje niks ik doe het voor hun het oppassen zodat ze wat tijd met hun kleinzoon alleen hebben van mij hoeft het niet...

wat zouden jullie doen ben ik nou zo raar?