Wat begrijpen en onthouden kinderen toch vreselijk veel ! Een pasgeboren baby ziet er nog zo hulpeloos uit. Maar al gauw begint het absorberen van kennis, leren ze lopen, praten en gaan ze de wereld om zich heen stukje bij beetje begrijpen. Maar wat gaat dat vreselijk snel ! Onze dochter is in januari drie jaar geworden en nu al zit er heel veel wetenschap in haar kleine bolletje. Zaterdag waren we op de markt en verbaasde ze ons door te roepen: "mama, dat is een makreel". Uh..., ja inderdaad..... Natuurlijk hebben we haar dat zelf een keer aangewezen, maar ze heeft het ook nog onthouden. Ik herken dat wel een beetje, want mijn geheugen was vroeger bijna fotografisch. Alhoewel ze bijna alles interessant vindt, gaat haar voorkeur uit naar letters. Ze heeft een schoolbord met letters, waar ze allerlei woordjes mee vormt. Mama, papa, Christa, Ikea en Hema kan ze lezen en ze herkent zelfs letters op z'n kop. Ik wilde vroeger tolk worden; ik ben benieuwd of zij later iets met taal gaat doen. Voor de rest wordt ze ook een groot meisje. Ze is overdag zindelijk, kan zichzelf aankleden op truitjes met lange mouwen na. Er lijkt alleen iets te mankeren aan haar oortjes, want luisteren doet ze niet graag ;-) Ze heeft een sterke wil en vindt het maar moeilijk om ergens mee te stoppen omdat ik dat nou zo nodig zeg. Zo hebben de katten een bijzonder grote aantrekkingskracht en vooral de oren (ja, daar zijn ze weer ;-)) vindt ze geweldig. Zo leuk om aan te trekken ! .... Niet hard hoor, maar onze katten zijn er niet van gediend. Vandaag wordt het mooi weer zodat ze weer een stuk kan fietsen op haar mooie roze meisjesfiets. Drie jaar geleden deed ze niet veel anders dan drinken en slapen en nu fietst ze met een stralende lach op haar snoet op dat kleine maar toch ook o zo grote fietsje. Ik vind het moederschap het grote genieten met een hoofdletter G !
reacties (0)