Het verlies van het vruchtje.
Inmiddels vanavond het vruchtje verloren om half 9. Ik had een uurlang het gevoel van lichte weeën in mijn onderbuik en daarna voelde het alsof ik in mijn broek plaste en ging ik naar de wc. Daar verloor ik een bloedstolsel, maar toen ik me wou afvegen schrok ik me een ongeluk. Daar lag het vruchtje, open en bloot. Schrik! Duidelijk zichtbaar een oogje, het begin van handjes en voetjes maar nog wel een staartje, het hartje vulde de hele buik. Erg vreemd om te zien. Vanuit het slijmverlies ineens een stolsel en het vruchtje verloren. Dat had ik niet verwacht. Daarna heel veel bloedstolsels verloren. En nu nog steeds. Hoop dat het gauw beter is, want ben nu steeds bang om op te staan en weer zoveel bloed te verliezen. Aangezien de gyn zei dat het binnen 2 uur aanzienlijk moest zijn afgenomen, heb ik toch het ziekenhuis na 2,5 uur maar gebeld. Het verhaal gedaan en zij vonden het allemaal vrij normaal klinken en ik hoefde dan ook niet te komen, maar het gewoon in de gaten te houden. Zolang ik geen stolsels ter grootte van eieren verloor of zolang er niet een kraantje open stond, was het allemaal nog wel normaal. Ze adviseerde me het vruchtje in de vriezer te doen totdat we wisten wat we ermee wilden doen, omdat het snel aftakelde. We gaan het ergens begraven, maar weten nog niet waar. Ik denk dat ik er een klein knuffeltje bij wil begraven voor het idee dat het dan niet alleen is. Ik laat nog wel even weten hoe het precies is gegaan. Ik voel me verder wel redelijk, maar heb nu uiteraard wel buikpijn. Het komt wel weer goed met me, maar ik voel me nu zwaar kut om het maar grof te zeggen.
reacties (0)