Evaluatie psz

Gisteren het eindgesprek gehad met de peuterjuf over ons zoontje die volgende maand 4 wordt. En wat een verschil met een jaar of halfjaar terug! Hij heeft een enorme inhaalslag gemaakt. Op alle gebieden. Sinds januari gaat hij 4 x naar de psz toe ivm een taal- en spraakachterstand. Sinds begin maart ook nog logopedie daarnaast. En dat werpt zijn vruchten af. Een halfjaar terug scoorde hij een D (bijna een E) op de taaltoets, nu zat hij al op C, bijna op een B. (A is het hoogste en een E het laagste, B is gemiddeld) Dus dat was enorm verbeterd. Nu is hij verstaanbaar, toen nog niet. Hij heeft dus geen taalachterstand meer, maar alleen nog een spraakachterstand. 

Verder was hij veel socialer geworden en was hij zelfs spontaan. Waarschijnlijk hing dat ook samen met zijn achterstand op taal/spraak, want daardoor was het ook moeilijker om contacten te leggen. Hij speelde wel met iedereen en was niet bang, terwijl hij vorig jaar nagenoeg steeds alleen speelde en heel erg de kat uit de boom keek. Nu is hij nog steeds wel iemand die de kat uit de boom kijkt, maar hij komt nu wel zelf los zonder hem elke keer een duwtje in de rug te geven.

Maar waar ik ook enorm vrolijk van wordt is dat de juf altijd zo vrolijk werd van zijn lach en twinkeling in de ogen. Anderen worden gewoon vrolijk van hem. En ik snap wel wat ze bedoelt, want dat zie ik zelf ook. Nu ben ik bevooroordeeld natuurlijk,  maar ik vind hem inderdaad ook aanstekelijk vrolijk.

En toen vertelde de juf dat hij echt van de details is. Hij wil van alles precies weten wat het is, hoe het werkt, waarom het zo is en waar het vandaan komt. Ik dacht dat dit bij de meeste peuters zo was, maar dat was volgens haar niet zo is. De meeste kinderen zijn met een kort antwoord tevreden, maar hij niet. Hij vertelt dus ook dat het water uit de kraan door het gaatje van de spoelbak door een buis naar de grond gaat. En dat het dan met een grote buis onder de weg naar het waterzuiveringsbedrijf gaat. Die maakt er weer schoon water van en dat komt weer door een andere buis naar alle kranen. Nu weet ik wel dat het iets anders gaat, maar dat is wat ik hem toen een keer verteld had nadat hij steeds verder vroeg. En dat onthoudt hij en vertelt hij bijv. aan de juf. En zo heeft hij nog meer dingen. De juf vond hem enorm slim en was echt trots op zijn ontwikkeling.

Nou, van zo'n evaluatie smelt je moederhart toch? Dus ik ben ook echt supertrots op hem.

Alleen zijn zindelijkheid was nog niet zo goed. Hij geeft het niet zelf aan en er gebeurt best vaak een ongelukje. We doen ons best, maar hij moet het echt zelf aanleren. Ik hoop dat de kleuterjuf bereid is om hem er ook aan te herinneren dat hij weer even naar de wc gaat, want we zijn er al zolang mee bezig dat ik niet weet of hij het nu ineens wel binnen een maand helemaal zelf kan aangeven.

Maar uiteindelijk zal dat ooit ook wel goed komen.  Ik ben in ieder geval hartstikke trots op onze zoon die exponentieel is gegroeid in zijn ontwikkeling.