Zonet een brief gelezen van de middelbare school waar onze zoon op zit. In een notendop: de toekomst van het voortbestaan van de school is zeer onzeker. De kans is best wel groot dat de school zijn deuren moet gaan sluiten. Ik heb er gewoon buikpijn van. Onze zoon zit nu in de tweede klas. Hij heeft het er enorm naar zijn zin. Deze school sluit zeer goed aan bij hem en hoe hij leert. Hij heeft een lichte vorm van autisme in combinatie met een hoge intelligentie, maar door deze vorm van onderwijs merkt niemand hier iets van. Ook op school wordt zijn emmertje langzaam aan nog steeds gevuld en moet hij deze thuis weer legen. Maar die emmer raakt gelukkig op school nog niet vol. En dat geeft veel rust.
Maar ik maak me nu ineens grote zorgen als zijn school moet sluiten en hij het daar niet af kan maken. Dan zou hij instappen in een vreemde klas waar de groepjes al zijn gemaakt. En hij maakt al niet uit zichzelf contact met anderen in zo'n situatie. Ik zie het al voor me dat hij het nieuwe pispaaltje van de klas wordt dan. Maar ook al zou dat niet gebeuren, dan zijn er nog veel meer grote veranderingen. Dan heeft hij ineens geen 5 lange lesuren meer en elke dag op dezelfde tijd in en uit school, maar 7 of 8 korte lesuren met verschillende begin- en eindtijden. Dan heeft hij ineens huiswerk, terwijl het nu altijd op school af was. Dan zit hij ineens bij 25 kinderen in de klas i.p.v. bij 12 tot 15. En dan zijn het geen 250 leerlingen meer op school, maar zo'n 1.000 leerlingen. Ik zie nu al voor me dat hij helemaal overprikkeld en overspannen raakt. Misschien zie ik apen en beren op de weg, maar ik heb het gevoel dat het helemaal mis gaat op een grote school. Ik heb geen ASS en maak me al grote zorgen, hoe groot zullen de zorgen van onze zoon dan wel niet zijn?! Die heeft deze brief ook in zijn mailbox gekregen vandaag onder schooltijd. Die gaat thuis straks helemaal flippen en vragen hoe het straks moet. En ik heb hier geen antwoord op.
reacties (2)