Nog steeds in het ziekenhuis

Hier weer even een update voor als er nog iemand wil weten hoe het is. We zijn nog steeds in het ziekenhuis. Eergisteren leek hij een beetje op te knappen, hij brabbelde weer wat, wilde wel even spelen en had overdag helemaal niet meer gespuugd. Was dus al helemaal blij. Toen kwam er een dombo van de nachtverpleging........die gaf hem 100 cc melk via z'n sonde (wat al aan de hoge kant was vond ik) en echt direct daarna toen dat doorgelopen was 100 cc compensatie ORS (die de spuitluiers moet compenseren qua vochtverlies). Ik zei nog dat ik dat geen goed idee vond. Veel te grote hoeveelheid ineens voor een maagje dat ernstig van slag is........... Nee hoor zei ze,  dat moet van de kinderarts. Ik nogmaals gezegd dat ik liever wilde dat hij dat via de pomp toegediend kreeg (dan krijgt hij langzaam een aantal cc per uur binnen gedruppeld via de pomp van de sonde). Nope, dat wilde ze niet. En ja hoor, mannetje gelijk heel onrustig en kreunen.........Uurtje later heel erg huilen, ik hem opgepakt en hupsakee.........daar kwam alles weer naar buiten. Hij moest zo spugen dacht dat hij er in bleef. Heeft wel 10 minuten geduurd ofzo. Hele boel hier onder (gelukkig het bed niet want ik had hem op m'n arm). Tja, en daarna was z'n maagje dus weer helemaal terug bij af. Weer kwam alles wat er in ging meteen weer naar buiten. Raafje hele nacht wakker geweest van ellende en ik dus ook. Op een gegeven moment kon ik echt niet meer recht op m'n benen staat als ik hem vast had. Ook bij mij beginnen de slapeloze nachten en het continue zorgen z'n tol te eisen. Gisteren op de dag ook de hele dag drama. Huilen, kreunen, spugen, poepen, weinig leven en doffe ogen. Was ook weer terug bij af qua gewicht. Om drie uur was de verpleegwissel en kregen we weer onze lieve verpleegster Loretta. De dame die we overdag hadden deed haar werk prima hoor, maar ze lag mij niet en volgens mij was dat wederzijds. Elk gesprekje voelde als een botsing........pff, was blij dat het weer drie uur was. Of Ravi het ook zo voelde weet ik niet, maar toen Loretta kwam ging hij weer wat beter drinken. Ze heeft 100 cc ineens bij hem naar binnen gekregen via de fles en dat bleef er nog in ook. Wat kun je met zoiets kleins blij zijn zeg. De slechte nacht begon ook bij Ravi op te breken en hij raakte overstuur door vermoeidheid. Heb 'm toen snel even in bad gedaan en omgekleed want hij stonk haha. Al met al lag hij om 18.30 fris en schoon en klaar voor de nacht in zijn bedje. Zelf heb ik toen m'n magnetronmaaltje gegeten, beneden in de restauratie een beker cappucino gehaald en lekker opgedronken, naar boven, ook omgekleed voor de nacht en m'n bedje opgemaakt. Heb heerlijk van 19.15 uur tot 21.15 uur dvd-tjes gekeken en toen aan Loretta gevraagd of ik ook mocht slapen. Kijk en zij snapt het dan........zij zou voor Ravi zorgen qua flesjes en luierwissel en zo dus ik mocht gaan slapen. Heb zelf van 21.30 tot 5 uur geslapen en dat maakt een wereld van verschil zeg. Voel me als herboren. Loretta heeft Raafje nog 2 keer een flesje gegeven voordat ze naar huis ging. De nachtverpleging had ik via Loretta verzocht ons snachts met rust te laten en niet steeds voor ditjes en datjes binnen te komen. En gelukkig hebben ze daar gehoor aan gegeven. Om 5 uur werden we wakker en heeft Ravi weer 30 cc zelf gedronken, om 6 uur nog eens geprobeerd maar toen wilde hij niks. Uiteindelijk om 9 uur vanochtend heeft hij weer gedronken.....nu 80 cc. Er is dus nog wel een lange weg te gaan maar wederom lijkt er een beginnetje te zijn in de opwaartse richting.