Hoe het hier gaat.

Het is alweer lang geleden dat ik een blog schreef. Geen idee of jullie nog zitten te wachten op een update maar laten we het toch maar doen.

Mijn grote kleine meid zit alweer een half jaar op school en ze vind het fantastisch. Ze is ook nooit moe aan het eind van de dag terwijl ze toch een continue rooster heeft. Sinds kort doet ze er ook nog een naschoolse activiteit bij: Theaterles. Ook dit vind ze heel erg leuk, veel dansen en zingen en gek doen, helemaal haar ding. Ze hangt wel heel erg aan een vriendinnetje. Daar speelt ze mee op school en na school Dit meisje kent ze nog van het kdv en toen waren het ook al dikke vriendinnen. De vriendschap is ook helemaal wederzijds, die meiden zijn dol op elkaar. Maar zelf zou ik toch liever zien dat ze wat meer vriendinnetjes zou maken. Dit meisje is 8 maanden ouder en zal dus ook na volgend schooljaar naar groep 3 (en dus een andere klas) gaan. En dan wil ik niet dat ze helemaal alleen overblijft. Ze vind het sociale gebeuren nog wel een beetje moeilijk, hopelijk went ze snel.

Mijn kleine grote man doet het ook heel goed. Loopt sinds januari en sinds vorige week kan hij ook zelf gaan staan. Eerder kon hij dat alleen als hij zich kon vasthouden aan de tafel o.i.d.  Langzaam maar zeker kan hij dus alles wat een peuter van zijn leeftijd moet kunnen. Hij is wel heel voorzichtig in zijn bewegingen en heeft weinig vertrouwen in zijn eigen kunnen. Ik hoop dat ook dat iets is waar hij overheen groeit. Praten gaat wel al heel goed. Niet als ik het vergelijk met hoe zijn zus het deed want die sprak al in lange gramaticaal correcte zinnen op deze leeftijd. Maar toch, het gaat goed. Hij kan ons alles duidelijk maken, gebruikt als het hem uit komt 2 tot 3 woord-zinnen. Benoemt alle dingen die hij ziet. Zijn luchtwegen zijn nog steeds een probleem. In februari is hij nog met spoed opgenomen in het zkh vanwege een longontsteking en heel erge keelpijn. Af en toe een oorontsteking (die dankzij de buisjes nu wel korter duren) en nooit es gewoon verkouden..........nee altijd goed ziek er van. Ook maakt hij blijkbaar erg snel erg hoge koorts. Nooit gewoon..........nee altijd tegen de 41 graden. Nu moeten we zodra hij koorts krijgt altijd zowel paracetamol als nurofen geven om er voor te zorgen dat de koorts onder controle blijft en hij er niet zo ziek van wordt (lees: niet aanspreekbaar, slap en ijlen).

We hebben hem onlangs zelf gewogen en hij lijkt zowaar voor het eerst sinds een jaar aangekomen te zijn..........over de 11 kilo...........een mijlpaal voor ons ventje. Morgen cnotrole in het ziekenhuis, benieuwd wat de weegschaal daar zegt. Ook eens kijken of hij al wat langer is geworden. Met z'n 83 cm is en blijft hij toch tot nu toe maar een klein ding. Momenteel maken we ons niet meer zo heel veel zorgen of er bij hem een onderliggende oorzaak is voor al zijn klachten en symptomen, het lijkt er meer en meer op dat hij een soort van 'maandagochtendmodel' is met wat pech op het gezondheidsvlak. Morgen nog maar eens met de kinderarts bespreken en kijken wat zij er nu van vind.

Tot zover........