Zijn koppels met kinderen dan echt gedoemd?

Weer een dag op het werk en weer een dag met een bazin die zooooooooooo negatief is. Elke dag krijg ik te horen over hoe moeilijk het is om bij elkaar te blijven vanaf het moment je kinderen hebt.

Dat ze nooit nog zou kiezen voor een vent, hu wordt dan lesbisch...

Dag in dag uit hetzelfde... let maar op, nu gaat het nog goed, maar het wordt nog zwaarder... Het is waar, we kibbelen iets meer als vroeger, maar dat heeft vooral met vermoeidheid te maken. Maar is dat een reden voor een toekomstige echtscheiding??

Soms word ik echt bang, ben ik bang om compleet gelukkig te zijn met mijn flinke meid en met mijn venteke.

Soms denk ik, je moet niet luisteren, maar dag in dag uit het horen?...ik kan je zeggen, NIET LEUK!

BHA

87 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • wypadki

    Tss wat heb je daar nu aan??
    Niet te veel van aantrekken!!
    Heb trouwens gezien dat je in mijn buurt woont! ik woon ook in de omgeving van mechelen

  • tantnana

    dankje, mijn bazin was ook bijna in de bevalling gebleven en je kan al raden....tijdens mijn zwangerschap, dag in dag uit. En ik denk zelfs dat ze niet begrijpt dat ze daarmee zo mensen angst aanjaagt. (t'was bij haar 3 jaar geleden). Soms denk ik...get a life...maar langs de andere kant wil ik nooit meemaken wat zij heeft meegemaakt .

  • Jip~81

    Ik had ook zo'n baas: altijd maar negatief over trouwen, kinderen krijgen en mannen in 't algemeen. Ik was net getrouwd, zat mijn baas altijd maar te schelden over vrouwen die kinderen willen krijgen enz. enz. Ik heb haar toen een keer erop aangesproken: sorry; ik ben net een maand getrouwd, maar ik ben echt nog niet zwanger hoor (dat was 2 jaar geleden). En toen bleek dat een collega van mij zwanger was. Een normaal mens zou daar alleen maar blij over zijn (ik wel), maar niet mijn baas hoor: die baalde en snauwde en schold dus alle vrouwen die mogelijk zwanger zouden kunnen worden uit (qua leeftijd een mogelijkheid dat ze aan kids zouden kunnen beginnen).
    Je begrijpt het al; ik vond het vreselijk toen ik haar vorig jaar om deze tijd kon vertellen dat ik zwanger was. Mijn zwangerschap was door haar niet altijd een even leuke tijd (een hoop stress op het werk). En eerlijk gezegd neem ik haar dat toch best heel kwalijk. Gelukkig heeft onze jongen er niets aan overgehouden en heb ik inmiddels een andere baas gevonden.
    Wat jouw baas betreft: niets van aantrekken meisje. Zolang jij en je man goed met elkaar omgaan, van elkaar blijven houden, dan is geen berg te hoog hoor. Natuurlijk is het zwaarder met kids... je nachten zijn soms gebroken en je bent vermoeider. Maar er zijn zat stellen - die ondanks kinderen - toch na jaren nog steeds heel gelukkig met elkaar zijn!