Dromen komen dus wel uit

Nog niet zo lang geleden schreef ik mijn dromen hieruit.

Ergens zal ik het wel geweten hebben wat ze betekenden, maar als je het leest denk je, ....het is maar een droom.

Beste Nonkel Jos,

Wanneer ik Blaasveld binnenrijd,

zal niets ooit meer hetzelfde zijn.

Wanneer ik Blaasveld binnenrijd,

Zie ik de voordeur openzwieren, 

Waar jij en tante Maria staan

om met ons het nieuwe jaar te vieren.

Wanneer ik Blaasveld binnenrijd,

trekken mijn ogen zich naar de kerk.

De plek waar je hart en ziel in lag,

je leven en je werk.

Wanneer ik Blaasveld binnenrijd,

en een traan toont mijn verdriet,

een boeket herinneringen

en de hoop dat je ons ziet….

Blaasveld is zijn vader kwijt,

zijn bezieler  en zijn vriend.

Weet, lieve  “nonkel Jos”,

dat je in ieders hart een plekje vindt.

Niemand kent je hier, maar toch.........

Dank je zus voor het mooie tekstje, je omschrijft zo mooi wat we nu voelen.

kusje