Het is tegenwoordig een trend om je kind te verheerlijken. Vooral grootouders zijn hierin echt een krak.
Als je ze hoort praten, dan heeft mijn kind een IQ van 200 en kan ze volgend jaar naar universiteit, maar wrs is dat nog te makkelijk voor haar. Hoe verder je ook gaat in de lijn (overgrootouders), hoe hoger het IQ en hoe meer ze kunnen.
Op zich vind ik het wel vertederend, maar soms kan dit me overmatig storen.
Ik hoor altijd, elk kind zijn eigen tempo en laat een kind een kind zijn. Maar toch, als ik sommige fora lees, merk ik dat sommige vragen sturen naar een wedijver tussen ouders.
Hoogbegaafdheid, daar moet je echt niet op roepen…want die kinderen hebben het echt niet makkelijk.
Natuurlijk kan je trots zijn en ieder zijn ding en mening, maar lieve tantes, grootouders en overgrootouders….mijn dochter is niet hoogbegaafd en zal toch moeten starten in de eerste kleuterklas. Ze kan nog net niet lezen en niet schrijven, ze kan wat een kind van haar leeftijd goed kan…spelen! En toch…ben ik apetrots op haar!
AMEN!
reacties (0)