Weer een droom om op te schrijven

Deze nacht weer gedroomd van mijn Nonkel Jef die 16 jaar geleden overleden is door een ongeval. We zaten met de familie samen en iedereen was aan het wenen. Mijn andere nonkel, nonkel Jos is een maand geleden plots overleden. Er werd gepraat, dingen verdeeld zoals een klok. Een klok die wij nu in de living hebben ophangen als herinnering. Ik weet nog dat ik me in mijn droom afvroeg waar Nonkel Jos was, aangezien die net overleden. Nonkel Jef zei, met Nonkel Jos is alles ok, maak je geen zorgen. Hij lachte!

Ik herinner me dat ik tegen ons mama zei, Nonkel Jef is hier ook, en plots begonnen meerdere mensen te lachen naar de plaats waar Nonkel Jef stond. Het was zo’n heldere droom, geen wazig gezicht of niets. Nadien zat ik in een andere kamer en die liep vol kinderen. Allemaal overleden kinderen. Ze kwamen voor mij dansen omdat ze wisten dat ik ze zag, zo blij dat ze hun kunsten konden tonen. Naar mijn mening heeft dit heel lang geduurd en daarna gingen de kinderen weg.

Ik vond het eigenlijk een prachtige droom, maar vraag me toch af of dit een betekenis heeft.

Maar wat dit is, zal niemand me ooit kunnen vertellen, jammer, maar helaas.