Laatst had ik nog een discussie met mijn zus. Enfin, een discussie is een groot woord, een klein meningsverschil is beter.
Het ging over de uitdrukking...”alles gebeurt met een reden”.
Nu kan ik mij daar ergens in vinden, sommge dingen ...zoals een scheiding..kan idd gebeuren met een reden. Realistisch als ik ben, heb ik dan zoiets van...het heeft altijd een reden.
Maar toen ik zei: Maar een kind dat sterft...dat heeft voor mij geen reden. Waarop ze antwoordde voor mij wel.. Anders ga je daar toch gewoon aan onderdoor.
Een week later krijg ik een sms betreffende een goeie vriedin van mijn zus....haar kindje van 5 weken oud is overleden. Zomaar, ineens op een twee dagen tijd.
Heeft dit kind dan een levensles gehad? Is dit kind klaar op aarde waardoor hij moest sterven?
Neen, niet alles heeft een reden.
Ik ben niet gelovig(godsdienstig), maar ik kan me niet voorstellen dat een opperwezen een kind van 5 weken oud zou laten sterven om een moeder, vader, grootouder, tante, nonkel, meter, peter,....achter te laten.
Ik heb me nog nooit zo verdrietig gevoeld bij de gedachte dat een moeder en een vader nu elke dag van de week het ijskoude lichaampje van hun zoontje tegen hun lichaam gedrukt houden. Bij de gedachte dat hij echt nooit meer terugkomt. Het wiegje staat leeg en de pampertafel wordt niet meer gebruikt. De knuffel die hij zo graag had, is zijn maatje kwijt. Het dekentje dat hem snacht warm hield, zal hem nooit meer warm kunnen houden.
Ik voel me vooral schuldig bij de gedachte.....ben ik blij dat ik dit niet mijn kindje is.
Donderdag ga ik naar de begrafenis en moet ik gebroken mensen recht in de ogen kijken en troosten door aanwezig te zijn. Ik wist niet dat ik zoveel verdriet kon voelen, verdriet dat niet vanmezelf is, maar het verdriet van de familie en van het kindje zelf. Een verdiet waarvan ik hoop het NOOI of te NIMMER te hoeven voelen.
Zoals het gedichtje het omschrijft
An angel in a book of life,
wrote down an infant's birth,
and mentioned as he closed the book.
.....too beautiful for Earth
* en dan is er enkel nog onmacht *
Vooral onmacht
reacties (0)