Vakantie

Net terug vakantie en wat ben ik trots op mijn kleine meid.

Ik was eerst wel een beetje bang:

Vlieger? Het was de 2de keer (eerste keer op 6 maand) Zou ze wel willen blijven zitten, zou ze moeilijk gaan doen?

              Wat was ze flink, maar ooh zo zwaar om een kind 3,5 uur op je schoot te houden.

              En  pokke warm, een deken had ik alvast niet meer nodig.

 Slapen? Zou ze wel willen slapen in een vreemd bed? Ze doet dit regelamtig, maar ze wordt wel ouder, dus....

               Maar...altijd flink geslapen, in een nieuwe kamer, in een nieuw bed.

               Denk dat we daar echt onze pollen voor mogen kussen.

Zitten aan tafel? Aangezien sommige kinderen als loslopend wild door het restaurant rennen, was onze kleine meid er natuurlijk niet altijd mee akkoord dat zij wel moest

                          blijven zitten. Daar zijn we heel streng in.

                         Natuurlijk heeft dat 2* tot drama geleid aan tafel. Niet erg leuk, maar soms wel wat grappig. Hoe ze op dat moment hulp zoekt bij vreemde mensen.

                         Best wel schattig.

Waar ik nog het meest trots op ben?

Met de poep omhoog, spartelend met de armen en de benen, geraakt ze gestaag vooruit. (natuurlijk met van die armbandjes, dhuu). Ze zwemt! Allé ja, toch een beetje, ha ha.

Maar mijn nek is nog nooit zo hard gegroeid deze vakantie!

Sooooooooooo proud.

Ach ja, ik weet wel dat al vele kindje van die leeftijd dit kunnen, maar omdat sinds deze vakantie de eerste keer bandjes droeg, vond ik het toch fantastisch!