Oh fijn zeg, kan ik terug opnieuw beginnen. Net als ik die wil opslaan, druk ik op de verkeerde knop...muts die ik ben. (die uitdrukking heb ik geleerd van jullie Nederlanders, vond het zo geweldig...dat ik dacht, die moet ik toch ergens gebruiken)
Net kreeg ik een sms van mijn mama dat de dochter pipi op het potje heeft gedaan. Nu gaat er wel een dicussiepunt aan vooraf...tussen mijn mama en mij.
We spreken voor mijn part van een generatiekloof. Hoewel er ongetwijfeld mensen zijn die de mening van mijn mama delen (en even oud zijn als ik) en wrs zullen der ook wel mensen zijn die mijn mening delen.
Het zit dus zo:
Hoe heeft mijn mama mij zindelijk gemaakt:
- Ik moest op vaste tijdstippen (met een klokje, dat ik zelf mocht opwinden en vasthouden) op het potje gaan zitten. (ps ik werd niet mishandeld hoor, ik heb een mooie, liefdevolle jeugd gehad en geen nachtmerries overgehouden aan mijn potjestraining.
- Op een bepaald moment deed ik per ongeluk pipi in het potje en zo is mijn liefde voor wc's gegroeid.
- Het feit dat ik op 2 jaar zindelijk was, is dus dankzij de potjestraining van mijn mama. Dat ik na 2 maand terug opnieuw moest beginnen omdat ik plots buikloop kreeg (blijkbaar dacht ik dat dat door het potje kwam), laten we even ter zijde.
Hoe ik potjestraining zie:
- De dochter zit regelmatig op het potje, maar gewoon als potjesgewenning.
- Ik wacht vooral tot de dochter voelt dat ze moet plassen en het begrip begrijpt (volgens mij is dat moment nog niet daar).
Natuurlijk kreeg ik nu de welbefaamde vinger...ZIE JE WEL?
Nu heb ik mijn mama duidelijk gemaakt dat dit eenmalig kan zijn en wel weken kan duren, vooral dit nog eens gebeurd. Nu denk ik wel niet dat mijn mama echt druk op de dochter gaat leggen, want ze is zot van der kleindochter.
Nu natuurlijk ben ik heel erg benieuwd naar wat er volgt. Wie gaat er gelijk krijgen...IK of MIJN MAMA.
Natuurlijk ben ik apetrots! Dat ik vorige week nog keutels uit de douche en het bad heb geraapt en plassen pipi heb opgedweild, laten we even terzijde en ben ik snel weer vergeten.
PS: Dit is geen blog om de een zijn potjestraining af te kraken en de ander zijn potjestraining te laten ophemelen, maar het is, hoe ik dit nu momenteel ervaar. het verschil van opvoeding tussen mijn mama en mij
reacties (0)