Hij wil echt niet

Het is echt moeilijk.  Ik wil dolgraag nog een derde hummeltje.

Waarom?

Ik kan niet geloven dat ik nooit meer zwanger zal zijn, het is niet af., dat ik nooit meer een kindje zal voelen in mijn buik.
Dat ik nooit meer geboortekaartjes zal kiezen en dat Ik nooit meer zal nadenken over welke geboortesuiker ik zal uitdelen. Ik zal nooit meer bv geven…..die warmte, borst tegen borst zal ik nooit meer voelen.
Ik weet het wel hoor, ik ben dolgelukkig met mijn 2 lieverds, maar daar gaat het nu heel even niet over. Het gaat nu even over mij, wat ik voel en wat ik nog mis.
 Ik weet wel dat het mss beter zo is. We zijn al zo moe en we hebben maar 4 armen en zeg nu zelf, met 1 arm per kind kom je toch niet toe.
De oudste zal zich afgewezen voelen, want van alle aandacht naar aandacht verdeeld over 3?  Ook financieel, het zou wel gaan, maar 2 kinderen kan je meer geven dan 3 kinderen, enfin wij toch. 
Toch…hij /zij zou Sam heten. Het is een naam die ik graag gegeven had aan 1 van mijn kinderen, mja, je bent met 2. Natuurlijk, ik weet wel, de namen die hij echt mooi vond, heeft hij ook niet kunnen geven. Dus als ik daaraan zou toegeven, zouden we 4 kinderen hebben. :-)
Natuurlijk hebben we der over gebabbeld, mja gebabbeld, das veel gezegd, want vanaf het moment hij zegt.”schat, we moeten eens praten”, begin ik te huilen. Dikke tranen die rollen, omdat ik weet wat hij gaat zeggen. Ik weet dat hij me gaat overtuigen of althans zal proberen.

Ik zeg het hem, dat ik het ni wil, omdat ik weet wat de uitkomst is.

Hij zegt dan, tja, dan gaat dit tussen ons hangen, en dan is het precies dat hij het alleen niet wil, dat het zijn keuze is.
Maar wat wil je dan, dat ik zeg? Het is ook zijn keuze…. Ik kan toch niemand dwingen, dat gaat toch niet?
Plooien kan ik momenteel niet en vaak als ik alleen ben, moet ik erom huilen, ….net zoals nu.

Ooit zat ik in de situatie dat ik de natuur smeekte voor 1 kind en nu zit ik te jammeren voor een derde en dat weet ik ook wel.
Voor diegene die geen kindjes kunnen krijgen of nu ook de natuur smeken voor een 1ste of een 2de kind, is deze blog natuurlijk onbegrijpelijk.
Waarschijnlijk heeft het te maken met de natuur van de mens.

We willen steeds meer en meer. Naar mate ik deze zinnen schrijf, besef ik meer en meer dat dit niet normaal is. Maar jammer genoeg blijft die zin niet lang genoeg hangen.
Mss zal dit nog veranderen, laat ons hopen…..