Ik maak…
Je voeten en teentjes.
Je armen en beentjes.
Ik maak twee longen en twee nieren.
Talloze botten en heel veel spieren.
Je hartje dat ik al heb horen kloppen.
Niets kan mij nog stoppen.
Kijk, ik maak ook zomaar je maag.
En wat een mooi neusje, zo zie ik het graag.
Je milt, je lever en je darmen.
Je knuistjes, stevig vast aan je armen.
Piepkleine oogjes, maar die zitten nog dicht.
Links en rechts in je lieve gezicht.
Zo ben ik de hele dag in touw.
En langzaam maar zeker
creëer ik de hele jou!
En soms....
Soms ben ik even moe.
Maar dat is toch niet vreemd
als je ziet, wat ik allemaal doe?
(Gedicht van Jolanda Horsten)
reacties (0)