# We dachten haar kwijt te raken..

~~Ik heb door J. al heel wat grijze haren opgelopen, op de bank klimmen, op de tafel klimmen en dan bijna vallen enz
Momenten dat je denkt : OEEEE!! en je hart even sneller te keer gaat kennen jullie vast ook wel.

Maar gister avond ging mijn hart niet te keer, nee ik geloof dat mijn hart stil stond.. 

Nadat ik lekker gebadderd had met J., zoals we vaak samen doen, ging ik haar afdrogen in onze slaapkamer.
Ik deed een romper aan en nam haar mee naar de woonkamer waar ik haar op de bank een luier om wilde doen.
Ze liep nog twee rondjes om de tafel en er leek veder niks mis te zijn met haar.
Ze klom op de bank en ging liggen zodat ik haar luier om kon doen.
Ik had haar luier bijna om toen ik ineens merkte dat ze helemaal slap was, ik kijk haar aan en schrik me dood... ze ademt niet meer !
Haar ogen stonden helemaal open, en haar mond stond open maar er kwam geen ademhaling.
Uit reflex greep ik haar beet , ik schudden, ik blies in haar gezicht, schreeuwde 100x haar naam ! Maar geen Reactie.
Ondertussen werden haar lippen blauw, haar ogen bewogen niet meer en haar lichaam was helemaal slap.
Mijn man lag te slapen op de bank en werd waker van mijn geschreeuw , ik riep : '' Bel 112 ! ze ademt niet meer ! ''
Hij pakte zijn telefoon, waar hij niet mee kon bellen omdat er een rot update in het scherm stond, hij smijten hem weg en greep de huistelefoon en belde direct.
Daarna nam hij J. van mij over, die nog altijd slap en levenloos was.
Hij schreeuwde om een Ambulance en vertelde ze dat J. geen adem meer haalde en blauw werd.
Ik kon alleen maar janken, ik liep naar de keuken en weer terug, naar de keuken en weer terug , ik voelde mezelf zo machteloos
Mijn meisje, mijn prinsesje , je mag ons niet verlaten ! dacht ik de hele tijd.

De telefoniste van de ambulance zei dat we haar op de grond moesten leggen en haar hoofd omhoog moesten houden, kort daarna begon ze weer te ademen, heel moeilijk maar goed ze ademde weer !
We moesten haar ademhalingen tellen, ondertussen waren er twee ambulances onderweg.
Haar ogen begonnen weer te bewegen en haar hele lichaam begon te shaken.
Ik nam haar bij me en toen was al snel de Ambulance er, ze werd meteen aan de monitor gelegd en alles werd gecheckt.

Ik was in eerste instantie heel erg bang dat ze een haarspeldje had ingeslikt , dus er werd overal gekeken om te ontdekken of er inderdaad iets vast zat in haar luchtpijp of in haar longen , maar nee alles leek schoon.
Na een kwartier begon het grauwe weg te rekken en begon J. weer wat normaal adem te halen, ze bleef schudden.
Der temperatuur werd opgenomen 39,2 koorts, niet extreem maar toch koorts.

De zuurstof waarde ging weer goed omhoog en ze leek weer stabiel dus de tweede ambulance werd afgebeld.
De broeders kwamen tot de conclusie dat ze een koortsstuip heeft gehad, alweer..
Zes maanden terug heeft ze er ook 1 gehad, maar toen waren wij er niet bij dus hadden we geen idee hoe het eruit zag, nu dus wel
en ik kan je zeggen het is vreselijk !!
Het staat gegraveerd op mijn netvlies, en ik zie telkens die blik in haar ogen voor me, die dode,levenloze blilk.... ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd.

We moesten door naar het ziekenhuis waar haar longen opnieuw werden nagekeken, ondertussen was jaylin weer bij ze reageerde gelukkig na 45 minuten weer op ons en maakte wat geluidjes.
Ook in het ziekenhuis kwamen ze tot de zelfde conclusie, een koortsstuip.

Waarschijnlijk is jaylin hier HEEEL gevoelig voor, want 39 graden is niet eens super hoog, de vorige keer had ze bij de koortsstuip bijna 42 graden koorts.
Haar tempratuur stijgt binnen een aantal seconde wat haar lichaam niet aan kan, daarom sluit het lichaam alle functies ineen keer uit, zo ook de ademhaling en alle andere organen.

Vandaag was J. de hele dag wat suffig en afwezig, geen koorts meer maar dat had ze gister avond al niet meer.
Waar het vandaan komt ? geen idee, de dokters weten dat ook niet. Bij een doorkomend tandje kan het in haar geval al gebeuren.
Morgen mogen we de huisarts bellen en krijgen we een speciale diazepam spuit in huis, dat mocht het weer gebeuren we haar meteen kunnen injecteren zodat ze weer bij komt.
Een koortsstuip op zich kan geen kwaad, tenzij het langer dan 20 -30 minuten duurt, of als ze bewusteloos raakt en ze op haar rug ligt waardoor ze haar tong kan inslikken.

Ik (wij) zijn ons dood geschrokken, ik dacht haar kwijt te raken..mijn moppie hoe ze daar lag..alsof ze al dood was.
Ik heb in het ziekenhuis nog even een flink potje lopen janken en vandaag ben ik zelf ook wat afwezig , zie de hele tijd haar grauwe lippen en ''dode'' blik voor me ... pfff
waarschijnlijk gaat dit nog wel vaker gebeuren omdat ze er dus heel gevoelig voor is, goed nu weten we hoe het eruit ziet maar daar zal het niet makkelijker op worden.
Ten allertijden moeten we wel alarm slaan omdat ze gewoon nog heel jong is. Als het binnen een korte tijd te vaak gebeurd zullen ze een filmpje van haar hersenen gaan maken om toch epilepsie uit te sluiten, slechts 2 procent van de kinderen die regelmatig koortsstuipen hebben krijgt ook epilepsie dus dat is heel weinig, laten we hopen dat J. niet tot die 2 procent behoort.

Pfff... ik ben kapot !