´´Als hij honger heeft krijst hij wel´´ hoor ik mezelf nog tegen Jacco zeggen. Helaas is niets minder waar.
Wij hebben een stille hongeraar in huis, in dit stuk vertel ik jullie daar graag meer over.
Ik had er nog nooit van gehoord en dacht altijd dat het een beetje ´1960 bullshit´ was, zoals ik dat noem. Net zoals ze in die tijd wel eens de speen in bessenwijn doopte zodat het kind lekker sliep en dat soort dingen.
Maar het bestaat dus echt; Een stille hongeraar of de stille ondervoeding zoals het ook wel genoemd word.
Als een baby honger heeft dan hoor je hem/haar wel dacht ik altijd, en werd er vaak tegen mij gezegd. Oke, als dat zo is dan zit alles wel snor!
Maar Mias blijkt een stille hongeraar te zijn, en is ondervoed geraakt. Jeetje als ik dat zo schrijf voel ik me een ontzettende loedermoeder en voelt het als falen. Maar aan de andere kant hoe kon ik het ruiken? Baby’s kunnen immers ook nog niet praten natuurlijk. Dus dan hoop je dat je kind andere signalen afgeeft als er iets niet goed gaat.
Mias is ondertussen al 2 maanden oud, en altijd zoet en tevreden geweest. Hij slaapt goed en laat altijd zo’n 3 tot 4,5u tussen de voedingen als ik niet op let is dit langer. Sinds een maand slaapt hij s’nachts door van 22/23u tot 5/6/7u. Heerlijk!
De eerste weken waren super fijn omdat hij zo relaxt was. Ik heb daar nooit wat achter gezocht omdat de andere kids zich altijd goed gemeld hebben voor een voeding en lang niet zo zen waren als Mias nu is.
Met een maand gingen we naar het consultatie bureau, de eerste keer wegen. Altijd spannend, zeker als je net als ik borstvoeding geeft en dus niet weet wat je kleintje binnen krijgt. Aan de andere kant dacht ik dit zit wel goed, hij is tevreden met de 6 voedingen die hij drinkt, hij huilt nooit en slaapt veel.
Hij werd gewogen 4220 gram, super! Dat betekent dat hij 600 gram gegroeid was in een maand tijd. Hij boog af van zijn lijn maar t was niet heel erg dus we zochten er niks achter. Het cb vond het ook prima. Altijd fijn om dan bevestiging te krijgen dat het wel goed zit met de borstvoeding en met hem.
Met 2 maanden moesten we weer heen, voor de eerste prikjes en natuurlijk opnieuw een weeg moment.
Jacco had de week daarvoor tegen me gezegd: ‘Hij blijft zo dun, kijk die armpjes’ en later nog een keer ‘Wanneer krijg je eens spekjes kleine man?’ En ik antwoorden voor Mias ‘Als ik honger heb huil ik wel papa, ik krijg genoeg daarom ben ik zo zoet’.
Toen ik hem op de weegschaal legde schrok ik me rot, hoe kan dat nou? Hij was maar 25 gram gegroeid in een maand tijd. Geloof me, op dat moment kon ik keihard huilen! Ik vraag aan de mevrouw die de weegmomenten doet of ze hem nog een keer kan wegen. ‘Jullie weegschaal klopt niet hoor, zit er geen fout in?’ Nee. de weegschaal klopte gewoon.
Op de cruve was te zien dat Mias een diepe buiging maakte en belande onder elke lijn die er stond, zelfs op de borstvoedingscurve zat hij eronder.
Ik snapte het niet, hoe kan dat nou? Hij huilt nooit, is altijd tevreden ik kolf genoeg dus ik er is genoeg melk en anders zou hij toch wel gaan krijsen als het te kort was?
Niet alle baby’s doen dat helaas. Mias is overgeschakeld in de overlevingsfase wat heel dramatische klinkt maar wel zo is. De energie om zich te melden heeft hij niet meer, zijn maagje is klein hij zit snel vol en wilt liever slapen dan eten om zijn energie te sparen.
Ik schaam me dood, het voelt als falen. Jacco apt me hoe het is gegaan, ik durf bijna niet terug te appen omdat zijn twijfels juist waren en ik onze kleine man te kort heb gedaan. Nog steeds vraag ik me af met de telefoon in mijn hand hoe ik dit heb kunnen missen.
Ondertussen slaapt Mias alweer, klein mannetje … waarom cijfer je jezelf zo weg= waarom huil je niet gewoon? Sabbel op je handje of doe iets anders waardoor mama weet dat je meer wilt!
Ik stuur Jacco terug ‘Hij is helaas amper gegroeid’ Hij belde me meteen en zei ‘Wat nu?’.
Mias dronk altijd 1 borst per keer, 6x per dag. Als je leest over het gemiddelde van borstvoeding is dat inderdaad aan de minimale kant, maar als je op verzoek voed ga je er vanuit dat je kindje het grotendeels zelf regelt. Zo gaat dat, in de meeste gevallen. Jaylin & Novan krijste alles bij elkaar als ik ook maar 5 min te laat was, zowel met fles als met borstvoeding.
Bijvoeden heeft nog geen zin, het is namelijk niet zo dat er te weinig is. Hij neemt alleen te weinig tot zich. Als ik kolf krijgt hij met moeite 60/70cc weg.
Dus heb ik een intensieve week achter de rug, met voeden voeden voeden een week lang. Twee boobs aanbieden en om de 2u voeden in de hoop dat hij hiermee zeker 150-180 gram zou groeien per week. Maar dit ging niet zo makkelijk als ik dacht. Mias zit echt vol na een borst, met moeite krijg ik de tweede er een beetje in. Laat staan als ik daarna nog ga bijvoeden met kunstvoeding, dat krijgt hij niet weg.
Voor nu is het zaak dat we uit de cirkel raken van te zwak zijn om te drinken,veel willen slapen en weer niet goed willen drinken. Zijn maagje moet nog groeien zodat hij meer kan en wil drinken en daardoor weer energie krijgt.
Een week later kon ik weer naar het consultatie bureau om te wegen. Gelukkig, hij was 60 gram gegroeid in een week tijd. Ook dat is eigenlijk veel te weinig maar beter dan die 25 gram in een maand tijd dus daar hou ik me aan vast.
Op google kwam ik verschillende artikelen tegen over stille hongeraars.
‘Slaapt veel,meld zich niet, lijkt tevreden,huilt nooit’. Precies zoals Mias is. Hij past goed en als hij wakker is is hij alert maar heel veel bewegen doet hij nog niet. Ik vergelijk niet graag met andere kindjes van zijn leeftijd omdat elk kindje anders is, maar ook dat niet veel bewegen kan ermee te maken hebben dat hij al zijn energie gebruikt om in ieder geval iets te groeien.
Ik wil de borstvoeding nog niet weggooien, ik heb genoeg melk. Nu moet hij het alleen nog drinken en daar zijn we samen hard voor aan het werk. Over 3 weken is hij 3 maanden en gaan we weer naar het consultatiebureau. Mocht hij dan weer zo slecht gegroeid zijn is het misschien een oplossing om een voeding te vervangen voor kunstvoeding maar de artsen denken niet dat het veel verschil gaat geven aangezien het voor een stille hongeraar niet uit maakt of hij/zij nou borst of kunstvoeding krijgt. Nu heb ik de regie dus overgenomen, ik maak hem wakker na max 3u. Het liefst eerder natuurlijk maar soms zit hij dan nog vol.
Ik heb het kunnen laten bezinken en weet dat ik geen loedermoeder ben, zoals ik al zei, je kunt het niet ruiken en gaat er vanuit dat je kindje wel huilt als hij of zij honger heeft of te kort krijgt. Maar dat is dus niet altijd waar…..
Mias is nog een kleine sprinkhaan zoals Jacco hem noemt, we hopen dat hij bij de volgende meting met 3 maanden ongeveer 4500 gram weegt!
Hebben jullie dit ook meegemaakt? Hoe snel kwamen jullie uit de cirkel en groeide je kindje weer goed?
reacties (0)