Opstandige peuter

Wat een opstandige peuter heb ik de laatste tijd. Hij test mij echt uit. alles wat is zeg is tegenover gesteld. Als ik hem negeer schreeuwt hij net zo lang tot ik wel wat zeg. Hij  slaat veel en gooit met spullen. schreeuwt en giert wanneer het hem uit komt. Rent door de winkel (nu verplicht na waarschuwen in de kar). Ik word echt helemaal gefrusteerd ervan. Gister de hele dag heibel gehad. Dus dacht gister avond vroeg op bed. Hij lag er om 7 uur in. Ben tot half 10 nog met hem bezig geweest. Hij schreeuwt alles bij elkaar. Als ik ga douche mag hij mee. Dat wou hij ook. Gaat hij boven tijdrekken en ouwehoeren. Dus dan maar neit douchen. Dan schreeuwen dat hij wil douchen. Met papa naar beneden, valt op schoot in slaap. Dus maar weer op bed. Op bed weer schreeuwen en gieren. Papa moest weg, dus ik zat er weer mee. Ik kon echt niet meer. Werd echt woest. Heb daarna een potje zitten te janken. Want ik zat er helemaal door. Nu nog steeds trouwens, want vandaag is weer zo een dag. Hij is net weer van zn kamer. Nu is hij dus weer even lief. Ben benieuwd voor hoe lang het duurt. Maar ik kan overal wel om janken. Het zullen de hormonen wel zijn. Maar ik weet wel, dat ik nu overal aan twijfel. Hebben we hier wel goed aan gedaan, een tweede kindje. Kunnen we het wel aan. Gaat het straks wel goed. Ik zit er ff helemaal doorheen. bah ik baal er zelf ook van. Ik kan ook niks van hem hebben. Alles is me te veel. Zo ken ik mezelf helemaal niet. Kan altijd lang rustig en kalm blijven. Maar nu hoeft er maar iets gebeuren en ik voel mn bloeden koken. Hopelijk is deze fase snel voorbij. En komt alles goed, ook wanneer de kleine er is.