Van het ziekenhuis had ik 2 afspraakbevestigingen ontvangen, 1 voor vandaag en 1 voor morgen.. Een telefonisch consult en een afspraak in het ziekenhuis. Ik vond het al een beetje verwarrend, maar toen ik vanmiddag op de doorgegeven tijd niet gebeld werd en een half uur later ik nog meer verward erover was heb ik toch maar even gebeld. De mevrouw aan de telefoon vertelde dat de telefonische afspraak van vandaag geannuleerd was en ik morgen om 11.30 in het ziekenhuis verwacht werd, daar zal de nacontrole plaatsvinden en we de uitslagen van de onderzoeken krijgen.
Noem me hypocriet, maar ik heb er niet een heel fijn gevoel bij.. Ik heb een naar onderbuikgevoel dat zegt dat er toch meer aan de hand is dan dat we nu al weten. Ik heb tot op de dag van vandaag nog steeds last en ben nog steeds niet volledig hersteld. Afgelopen week heb ik het werk voor 50 procent hervat en de eerste dag was echt verschrikkelijk. Toen ik die dag wakker werd heb ik de weg naar het toilet, het toilet zelf en alles wat ik tegenkwam volledig ondergespuugd.. Pure spanning? Ik heb geen idee, maar getsie wat voelde ik me ellendig. Vriendlief opperde dat ik gewoon thuis moest blijven, maar ik moest en zou van mezelf gewoon aan het werk gaan.. Ik heb nog even rustig kunnen bijkomen en ben die middag gaan werken en dat bleek niet zo gemakkelijk dan dat ik dacht. Op zich erg logisch, omdat je bewegingen maakt die je al bijna 3 weken niet gemaakt hebt. Na 2,5 u onafgebroken aan het werk te zijn geweest gaf ik aan dat het niet meer ging en heb ik gezorgd dat ik een half uur later kon stoppen en kon opladen voor de volgende dag. Die avond lag ik om 21 uur in bed en heb ik tot 6 uur in de ochtend geslapen, want wat had ik dat nodig. Ik werd helemaal stijf wakker en had echt de tijd nodig om bij te komen nog, met pijn en gezonde tegenzin ben ik toch gaan werken en het ging stukken beter dan de dag ervoor gelukkig.
Ik zal er toch doorheen moeten, het duurt nu al 3 weken en ben het zelf ook helemaal zat. Balen dat het zo lang duurt, dus ben heel blij dat we morgen antwoorden gaan krijgen. Ben heel erg benieuwd wat er allemaal uitgekomen is en hoe we nu verder gaan..
Morgen is het bevrijdingsdag, ik hoop dat het ziekenhuis ons morgen bevrijdt van de vragen en we een mooie weg naar onze grootste wens kunnen gaan uitstippelen..!
reacties (0)