Daar gaan we weer....

En ja hoor, het lijkt er op dat we weer terug bij af zijn!! Mijn vriend zit weer niet lekker in z'n vel ik weet niet of ik dit nog lang vol houd, ik word er elke keer zo verdrierig van... Op dit moment vind hij niets leuk, mij niet en onze dochter niet!! Morgen kan dat weer helemaal anders zijn, dit maakt het zo frustrerend!! Gisteren weer een goed gesprek gehad en dan lijkt ook alles weer rozengeur en maneschijn, maar ik weet dat het morgen weer helemaal anders kan zijn. Morgen gaat hij weer naar de dokter deze afspraak stond al, heel benieuwd wat er deze keer gaat gebeuren?? Ik voel aan me zelf dat ik dit niet lang meer ga volhouden, niet voor me zelf en niet voor ons kleine meisje! Ik ben verandert in een huilebalk, en wil niet dat onze dochter hier iets van mee krijgt maar weet dat ze de spanningen kan voelen:( Het ene moment denk ik ik ga alleen verder maar ik houd zo veel van hem en wil hem steunen waar ik kan en 10jaar gooi je niet zomaar weg..De depressie overheerst ons leven op dit moment

We zitten op dit moment in de tweede ronde voor een tweede kindje, op dit moment in de vruchtbare periode!! Ik sta in dubio, wil heel graag een tweede kindje van hem!! Maar wat als t niet goed komt?? :(