even een blogje over hoe ik mijn zwangerschap heb ervaren...in december 2010 hebben mijn man en ik besloten dat wij graag een kindje zouden krijgen, en tot onze verbazing was het in januari 2011 al raak! Vervolgens heb ik een hele fijne zwangerschap gehad, de normale bijbehorende kwaaltjes maar niet extreem ziek geweest en geen complicaties e.d gelukkig. Met 17 weken kregen we te horen dat wij een jongetje krijgen! Ik was daar mijn hele leven al van overtuigd maar was daarin de enige....maar het moedergevoel klopt schijnbaar! Vanaf 30 weken begon ik het wat zwaarder te vinden. Ik heb een nieuwe functie en werkte fulltime en trok het niet meer, lichamelijk niet en ook geestelijk niet. Ben mijn uren langzaam gaan afbouwen en naar de bekkkenfysio gegaan. Mijn rug en bekken trokken het niet meer. Naast de pijnklachten heb ik een extreem slaapgebrek vanaf week 10 al. Maar dat zijn dan ook mijn enige klachten gelukkig en kan me in ieder geval gelukkig prijzen dat mijn kindje niet te vroeg geboren is en alles goed gaat met hem zover bekend en wat betreft mezelf had het allemaal natuurlijk ook veel erger kunnen zijn. Ik heb daarnaast een hele lieve partner die mij heel erg steunt. Nu nog een weekje te gaan! Spannend!! Ik heb nu om de dag onderzoeken in het ziekenhuis i.v.m verhoogde bloeddruk, maar het is gelukkig al het eind van de zwangerschap dus mocht ik ingeleid moeten worden is dat geen ramp. Vanmorgen mijn eerste rugweeen gehad. Wat een teleurstelling toen ze uiteindelijk niet doorzetten! Hoop hier binnen een aantal dagen mijn bevallingsverhaal neer te kunnen zetten met het bericht dat alles goed gegaan is en ik heerlijk mag genieten van onze zoon! Mijn eindconclusie over deze zwangerschap: ondanks de kwalen en geklaag zo nu en dan kan ik zeggen dat ik me gezegend voel dit mee te mogen maken, het is zo bijzonder!!!!
reacties (0)