Hoe gaat `t nu.. :)

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven op BB. De laatste was van Oktober 2016 :P

Inmiddels gaat 't level gewoon door, ik heb sinds november 2016 werk gevonden voor 12 uur in de week, 4 dagen van 3 uur bij de AH achter de kassa, en dat vind ik leuk! Sociale contacten, vaste klanten, fijne collega's, en fijne werktijden. Mijn verloofde is nog druk bezig met solliciteren, maar door zijn leeftijd wil 't nog niet erg vlotten, veel afwijzingen en dat maakt 't soms erg moeilijk om de moed erin te houden. Maar we blijven er in geloven dat hij dit jaar (hopelijk!) alsnog werk gaat vinden.

We zijn samen erg gelukkig, we kunnen het samen goed vinden, en we zitten vaak op de zelfde lijn, de communicatie tussen ons beschouw ik als een belangrijk punt. Zonder dat kom je niet te weten want een ander wil, voelt, denkt etc. Het delen van zowel goede als minder goede dingen hoort er nou eenmaal bij.

Ik ben sinds begin november 2016 niet alleen aan het werk, maar ook weer aan het sporten gegaan, bij de lokale sportschool. Snel gaat 't niet, maar langzaam en gestaag. Ben van 71.9 naar 69.6 gegaan binnen een maand of.. 7. En mijn percentage (vet) van 34.9% naar 33.6 (helaas is dat laatste nog al een beetje variabel :P). Dus qua gewicht en BMI zit ik in de groene zone!.

Mijn cyclus is ook vrij variabel, al heb ik de laatste cyclus aardig kunnen inschatten wanneer mijn ei eraan zat te komen want ik had een knaller ovulatie test (dipstick). Ook voel ik hem meestal springen aan 1 kant,

Soms ben ik nog wel eens verdrietig hoor, dat ik weet dat ik een goede ei heb, maar dat ik er nog niets mee kan, ondanks dat we onbeschermd vrijen, en dat er weer eentje verloren gaat. Ben nu inmiddels 29, dus 't voelt soms alsof de tijd gaat dringen. Dus ben rond de ovulatie periode ook altijd een beetje... edgy, ongeduldig, veel zin natuurlijk (ja duh!). Weet niet of meerdere BB dames daar ook last van hebben?

Verder nieuws, dat mijn eigen moeder op 14 december 2016 te horen kreeg dat ze longkanker had. Gelukkig zat 't op 1 plek (zo'n 5 cm groot) dus 't kon goed geopereerd worden, dat vond plaats op de 25ste van januari, ze hebben alles weg kunnen halen dus dat waren spannende maanden. Gelukkig bij de laatste scan is ze nu nog steeds schoon. Tijdens deze maanden heb ik veel steun gehad aan mijn schatje, zonder hem, had ik 't veel moeilijker kunnen trekken.

We blijven met zijn allen hopen, op dat mijn liefste werk vind en een huisje, dat we samen ons leven verder kunnen opbouwen en ons gezinnetje kunnen starten waar we allebei zo vurig op hopen.

Veel liefs,

Yunè