De kraamweek

Lieve BB'ers,

Even een verslagje hoe de kraamweek verlopen is.

Het was een erg mooie, ontroerende week.

Mijn bevalling is erg snel gegaan. In het kort samengevat: op vrijdagnacht om half 2 braken mijn vliezen, al snel daarna kreeg ik weeeen. Om 6 uur was ik in het ziekenhuis waar ze mij tot mijn verbazing zeiden dat ik al 8/9 centimeter ontsluiting had. Een enorme meevaller. Om 10 over 8 op zaterdagmorgen is (in 1 perswee) Max geboren! Daarna is er nog wel een uur en een kwartier op mijn buik geduwd omdat de placenta niet loskwam (bevallingsverslag volgt nog)

Ik zat zaterdagmiddag al weer thuis op de bank! Niet te bevatten eigenlijk!

De kraamhulp Annemieke was fantastisch. Zij bracht rust in huis. Ik mocht van haar maar 1 x per dag naar beneden, en zij waakte erg over mijn rust. Precies wat ik nodig had. Voelde me ondanks dat de bevalling erg voorspoedig gegaan was erg slap. Als ik 's-ochtends gedoucht had was het daarna helemaal op. Totaal gevloerd.

Ik heb me in de kraamweek ook nog een dag erg zorgen gemaakt omdat ik er achter kwam dat mijn zus (die de eerste dag bij ons in huis was om te helpen) een koortslip had. De kraamhulp had me kort daarvoor verteld dat een koorstlip heel gevaarlijk kon zijn voor een pasgeboren baby, zelfs dodelijk. Dit gecombineerd met het feit dat ik er even helemaal doorheen zat (hormonen!) zorgde ervoor dat ik niet echt een fijne nacht gehad heb en 's-morgens toen de kraamhulp arriveerde in een enorme huilbui uitbarstte. Hmmm.... Gelukkig is er niets aan de hand met Max.

De eerste dagen was het erg warm en benauwd. 's-nachts hadden we Max bij ons in een wiegje op de slaapkamer. Maar...de ramen mochten niet open. Het was stikbenauwd. Het leek wel of we in een oven lagen te slapen. Zo bizar...Max lag met kruiken in zijn wiegje ondanks de hitte. Max is een kleintje, niet verschrikkelijk klein, maar toch... zijn tempertatuur moest goed in de gaten gehouden worden. Die schommelde nogal. Hij had eigenlijk al zijn kracht nodig om op temperatuur te blijven. Het was even zoeken naar een evenwicht. Zijn voeding is omhooggeschroefd, en hij moest standaard een muts op en een kruik. 

Op dag 4 van de kraamweek..kraamtranen! Kon om de kleinste dingen huilen! En....ook nog...stuwing! Heerlijk...je schuifelt door het huis met koolbladeren en koelcompressen in je bh. Kraamtranen waren ook niet zomaar voorbij.

Dan had ik ook nog dat ik totaal geen drukte en herrie aan mijn hoofd kon hebben. Erg verveldend vond ik, want ik wilde er voor mijn oudste zoontje zijn. Maar het was me gewoon teveel. Sowieso als er meerdere mensen door elkaar praatten werd ik helemaal gek. De kraamhulp zei me dat het kwam omdat je lichaam dan alles nodig heeft om te herstellen, en dat het overige dan nog te veel is.

Op een dag had ik gedoucht, me een beetje opgemaakt en voelde me al een hele piet. Totdat ik in de spiegel keek...ik schrok me naar. Ik zag bleek en mijn ogen... zo ontzettend moe. Annemieke zei ook, het is de blik in je ogen. Het gekke is..je bent echt blij met de kleine, maar op dat moment zie je in de spiegel iemand die op dat moment geen sprankje energie heeft en er heel moe uitziet. Heel tegenstrijdig. Je lichaam vangt de klap op van de bevalling, en geestelijk moet je het ook verwerken natuurlijk. Het is niet niks, het leven schenken, emotioneel brengt het ook heel wat teweeg.

Mijn zoontje moest nog wel wennen. Hij wilde er ook niet over praten, en we hebben hem zoveel mogelijk gelaten, en het de tijd gegeven. Nu trekt hij uit zichzelf naar zijn broertje toe, en gaat het ook leuk vinden gelukkig.

De week kende ook heel veel mooie en ontroerende momenten.

Omdat alles niet meer zo overweldigend is als bij de eerste is het toch ontspannender en meer genieten.

Op 1 van de eerste dagen zat ik Max de fles te geven. In het begin had hij zijn ogen nog niet zoveel open. Op een gegeven moment had hij zijn ogen open toen ik hem de fles zat te geven. We keken elkaar heel lang diep in de ogen. Ik vond het zo'n ontroerend moment. Maandenlang heb ik hem in mijn buik gehad, en nu vond ik het zo bijzonder dat je elkaar aan kunt kijken, en dat je dit als het goed is nog jaren en jaren zult doen.

Het wiegje stond zo prachtig met het zomerzonlicht erop in onze slaapkamer!

Mijn zomerwens is uitgekomen!

liefs, Zomerwens