Natuurlijk was ik heel erg blij met dit kindje, we hadden er goed over nagedacht en zorgvuldig gepland. Maar nu de vreugde is gaan liggen, komt angst om de hoek loeren. De laatste dagen hebben ik het idee dat ik leef tussen de angstaanvallen door. Ze komen in situaties die ik moeilijk vind (werk, openbaar vervoer, als ik ergens moet zijn waar ik het niet ken), maar ook 's nachts in bed en op de zetel thuis. Ik kan vaak niet meer helder denken, mijn borstkas verkrampt. Ik begrijp dat dit een stukje hormonaal is, maar ook voor de zwangerschap kwam de paniek wel eens op. Ik ben gewoon zo bang voor wat gaat komen. Ik heb bij de vorige zwangerschappen tweemaal HG gehad vanaf 6 weken. Met ziekenhuisopnames en alles wat erbij hoort. Echt HG. Ik heb zo'n schrik dat het nu weer gebeurt. Komt erbij dat op het werk de druk heel hoog ligt en er niemand is om mij te vervangen. Ik moet het dus wel doen of mijn patiënten hebben geen therapie. Ik loop zonder deze zwangerschap al op de toppen van mijn tenen, en nu wordt het echt te veel. Een gesprek met mijn coördinator heeft helaas niets opgeleverd. De huisarts heeft me een week rust voorgeschreven, maar dat is ook geen oplossing voor nadien. Ik had zo gehoopt dat ik deze zwangerschap anders zou beleven. Pfff, sorry voor dit geklaag dames...
reacties (0)