L

L's profiel

---

L is geboren op 2 februari 2017 om 14:21u. Het was een geplande keizersnee. Gewicht 3120gr. en 47cm. Hij begon direct te huilen en mocht de hele tijd bij me liggen. Gelukkig dat het een geplande keizersnede was, want de navelstreng zat 2x omstrengeld. Algarscore was 9-9-10

flinter~4~

flinter~4~'s profiel

---

Precies een week na de positieve test werd ik ongesteld. Ik had zien aan komen. De test werd vager. De vroegste miskraam die heb gehad....Het was een verschrikkelijke week. Een paar dagen voor deze miskraam hebben we onze hond in laten slapen. Mijn tranen waren op...

J

J's profiel

---

Geboorte-informatieDuur van de bevalling: ±4 uur
Bevallen na: 37 weken
Gewicht bij geboorte: 2760gr
Lengte bij geboorte: 48cm

J`s geboorteverhaal` s Ochtends ingeleid met hormoonveter. Om ±11:35u braken de vliezen en begonnen de eerste weeën. Om 15:00u al 7 cm, bijna 8cm ontsluiting. Helaas daalde J's hartslag bij elke wee. Om 16:32u via spoedkeizersnee geboren. Een uur later moest ik nog eens onder het mes ivm bloedverlies. Er was een slagadertje gescheurd. 3 liter bloedverlies. Even spannend allemaal, al heb ik daar zelf niet veel van meegekregen. Zou het evengoed zo weer overdoen. Wat een rijkdom❤

flinter~3~

flinter~3~'s profiel

---

In Central Park, tijdens onze huwelijksreis, voelde ik steekjes in mijn baarmoeder. Ik herkende deze als zijnde de innesteling. Maar zeker weten wist ik het pas 5 dagen later. We waren weer thuis en ik was direct om zwangerschapstesten gegaan. Twee dagen voor NOD was er al een mooi 2e streepje te zien. Aan één kant was ik erg blij dat ik zo snel weer zwanger was, maar aan de andere kant kon ik er niet van genieten. Kwaaltjes begonnen te komen. Misselijkheid, vermoeidheid etc. Derde keer scheepsrecht zei de verloskundige toen we voor de echo kwamen. En ik voelde me ook nog echt zwanger, maar ging net dubbel gevoel bij haar op de onderzoeksbank zitten. En het bleek wederom een missed abortion. Het vruchtje was met 7,5 weken gestopt. Ik kon niet huilen... Voelde als een stomp in mijn maag. Waarom??? Waarom wel vruchtbaar, maar waarom gaat het steeds fout? We werden doorverwezen naar gynaecoloog. Dit keer geen cytotec, geen natuurlijk verloop, maar curettage. Ik kon het mentaal even niet aan om weer een miskraam te ondergaan. Na de curettage voelde ik me erg leeg en koud vanbinnen. Ook had ik spijt. Spijt dat dit vruchtje geen plekje bij ons thuis had gekregen. Ik heb me nog bijna 2 weken zwanger gevoeld. Toen waren de hormonen weer uit mijn lijf. We kregen een chromosomen-onderzoek ik nog een stollingsonderzoek. Chromosomen kwam niks uit. Stolling was dubieus. Uiteindelijk heb ik de volgende zwangerschappen fraxiparine gespoten en acetylsalicylzuur geslikt

flinter~2~

flinter~2~'s profiel

---

We waren na de eerste miskraam nog niet bewust bezig met een volgende zwangerschap tot mijn menstruatie uit bleef. Het meest bizarre is dat ik nooit een positieve test heb gehad en toch wist dat ik zwanger was. In die periode had ik een injectie met een corticosteroïd in mijn schouder gekregen. Daar kon de cyclus ook van in de war raken. Na 2½ week naar de huisarts. Ik vroeg me af of het om een BBM zwangerschap kon gaan omdat ik nog steeds geen positieve test had. Volgens huisarts kon dat niet en zou het waarschijnlijk nog van de injectie komen. Ik begon wisselend vers en oud bloed te verliezen en hoopte dat mijn menstruatie eindelijk door zou breken ivm mijn aankomende huwelijk en huwelijksreis. Aan het einde van de week kreeg ik enorme krampen, die me deden denken aan de eerste miskraam. Op een gegeven moment was het zo pijnlijk en begon ik te vloeien en verloor ik vruchtje. Gezien mijn eigen berekening en vergelijking met eerste miskraam kom ik op ca 7 weken zwangerschap uit. Foto's van gemaakt en later aan gynaecoloog laten Zien. Deze bevestigde dat het idd een miskraam was en kon ook niet verklaren waarom ik geen positieve test heb gehad. Ook dit vruchtje heeft thuis een plekje gekregen.

flinter~1~

flinter~1~'s profiel

---

Mijn eerste zwangerschap. 6 December gingen we voor de eerste echo. Hoe spannend... ik voelde me al een paar dagen niet meer misselijk en minder vermoeid. Mijn onderbuikgevoel bleek te kloppen. Het hartje was met ca 8,5 weken gestopt. We besloten om de natuur een week de kans te geven om het af te stoten. Een week later, vrijdag de 13e, ben ik gestart met cytotec. Hoe dubbel...ik wilde met alle macht het vruchtje bij me houden, maar wist ook dat ik het los moest laten om weer verder te kunnen. We hebben het vruchtje thuis een plekje gegeven.