Geboorte-informatie

Duur van de bevalling:3,5uur
Bevallen na: 39+1
Gewicht bij geboorte: 3660 gram 
Lengte bij geboorte: 50 cm 
 

bevallingsverhaal

In de ochtend kreeg ik ineens een heel kenmerkende rugpijn welke ik direct herkende van de eerste bevalling. Vandaag kon wel eens de dag worden :-). Nog geen wee te bekennen, alleen af en toe een krampje. Toch maar even mijn lief gebeld om te laten weten dat het vandaag wel eens zo ver kon zijn. Nadrukkelijk vermeld dat ze echt nog niet hoeft te komen omdat het prima vals alarm kan zijn. Is goed zegt ze. Maar meteen daarna hoor ik haar tegen een collega zeggen dat ze nu naar huis gaat. 

Ik ga rustig verder waar ik mee bezig ben, het kippenhok omspitten met mijn nu nog enige dochter. Wie weet zet het wel iets in gang. Ik kan toch moeilijk op de bank gaan zitten wachten? En ik wil niemand laten weten dat het vandaag misschien wel zo ver is dus ik ga door met wat ik aan het doen was. Zo weet een vriendin die er is tenminste niets en dadelijk komt ook nog de glazenwasser. Opvang is gelukkig geregeld, na haar middagdutje gaat mijn kleine meid voor het eerst ooit uit logeren. Mijn lief en ik zouden lekker uit eten en naar de film gaan. Dat zal vast niet doorgaan. Even afwachten.

Drie uur later krijg ik bloederige afscheiding, de slijmprop denk ik. Ik bel de verloskundige maar dat er iets aan de hand is. Ze komt kijken en stelt vast dat ik na strippen één cm heb en dat ik inderdaad de slijmprop aan het verliezen ben. M leg ik lekker op tijd in bed voor haar dutje zodat ze op tijd kan gaan spelen. De donor en mijn schoonouders zijn inmiddels op de hoogte dat er iets gaande is, verder houden we het uiteraard stil. M slaapt ongebruikelijk lang die middag, zul je altijd zien. De hele dag staat in het teken van wachten, saai! Ik heb nog steeds enkel wat krampjes en de rugpijn. EIndelijk kunnen we M wegbrengen, de krampjes nemen langzaam toe maar ik laat bij het wegbrengen uiteraard niets merken :-). Thuis gaan we een flink stuk wandelen met de hond, wie weet dat dat alles een zetje geeft. En inderdaad, tijdens het wandelen nemen de krampen toe en uiteindelijk om 1654 de eerste wee! Het is een lichte en ik heb er geen last van, maar het gevoel is zo anders dan de eerdere krampjes. De verloskundige komt weer even kijken en na wat gewroet is de ontsluiting 2 cm. Ik had ook niet meer verwacht, de weeën zijn echt nog te zwak. Ze blijven wel komen gelukkig. 

Om 2000 komen ze eindelijk regelmatig en weet ik dat het nu geen vals alarm meer is. We zitten ons met zijn drieën (de donor is er) lekker te vervelen en te wachten. Om 2130 begint het echte werk voor mijn gevoel, ik moet de weeën wegademen, ze worden eindelijk sterker. Om 2200 is de verloskundige er weer. 3 cm. Ze zet alles klaar om mijn vliezen te gaan breken. Hier vraag ik al de hele dag om hihi. Na het breken van de vliezen ging het bij mijn oudste ineens heel snel. Om 2215 is het zover en komt er een beschaafde hoeveelheid helder vruchtwater. Gelukkig, ik mag thuis blijven! De weeën zijn direct intens en volgen elkaar in rap tempo op. Waarom wilde ik dit ook al weer? Tussen de weeën door kan ik nog prima praten en maken we grapjes. 2245 krijg ik druk en de neiging om mee te gaan persen. Als ik op de baarkruk wil bevallen zal ik nu op moeten staan. Ik heb geen idee hoe ik dat moet gaan doen en dat zeg ik ook hardop waardoor de verloskundige denkt dat ik op de bank wil blijven liggen. Ik zeg mezelf dat ik me niet aan moet stellen en gewoon op moet staan en dat doe ik dus. Zie, zo moeilijk is dat niet. Op de baarkruk blijk ik 9 cm te hebben. Op de volgende wee masseert de verloskundige het laatste randje weg en ik mag zachtjes mee persen. De volgende wee mag ik vol mee doen en ik voel binnen van alles gebeuren en vind het een perfect moment om met de verloskundige in discussie te gaan dat het niet gaat passen. Zij zegt dat het natuulijk wel past. De volgende wee kan de verloskundige de kleine meid net op tijd vangen, ze kwam er iets sneller uit dan verwacht. Ze is er!  Ze huilt zachtjes en ik hou haar tegen me aan. Ik voel iets uit me glibberen en dat blijkt de placenta al te zijn. Gevolgd door een straal water... Ik bloed. Ik moet meteen gaan liggen en krijg een spuit om het bloeden te stoppen en dat werkt gelukkig. En ik had gelijk, het paste niet. Met heel veel geluk is het geen totaalruptuur, het scheelde maar één mm blijkbaar. 

Naar bed wandelen is een uitdaging door het bloedverlies, de kraamhulp (ze is een half uur na de bevalling gekomen) wil dat ik eerst rechtop ga zitten terwijl ik vanuit lig direct de trap op wil rennen. Maar van het rechtop zitten word ik zo duizelig dat ik niet op kan staan laat staan dat ik de trap op kom. Zucht. Na twee keer zitten speel ik de derde keer vals en sta ik direct op en loop richting trap. Het gaat goed ik boven laat ik me op bed vallen, toch wel duizelig. Tijdens het hechten buidelt mijn lief met de kleine meid. Ze is helemaal geodgekeurd gelukkig. Ook de donor is helemaal verliefd en vond het een bijzondere ervaring. 

De volgende ochtend gaat mijn lief M halen. Ze is helemaal verbaasd dat de baby er eindelijk is, zo leuk om te zien! Ze is meteen een trotse grote zus en overlaadt haar kleine zusje met kusjes

Duur van de bevalling:
Bevallen na: (Bv. 39 weken en 2 dagen)
Gewicht bij geboorte:
Lengte bij geboorte: