Ster

Ster's profiel

---

Geboorte-informatie
Duur van de bevalling:
Bevallen na: 17 weken
Gewicht bij geboorte: 180
Lengte bij geboorte:

Ster`s geboorteverhaal
Veel te vroeg moesten wij afscheid nemen, met pijn in ons hart

Luca

Luca's profiel

---

Geboorte-informatie
Duur van de bevalling:
Bevallen na: 30 weken
Gewicht bij geboorte: 1540
Lengte bij geboorte:

Luca`s geboorteverhaal
Ons mannetje kwam 10 weken te vroeg.

*

Valentijn

Valentijn's profiel

---

Geboorte informatie
Type bevalling: Geassisteerd met hulpmiddelen
Duur van de bevalling: 17 uur
Bevallen na: 41 weken en 3 dagen
Gewicht bij geboorte: 4260 gram
Lengte bij geboorte: 55 cm

Valentijn`s geboorteverhaal
Omdat de bevalling niet spontaan begon ben ik op dinsdag 7 februari begonnen met strippen. Buiten wat menstruatiekrampjes bleven de weeen weg. Daarom donderdag 9 februari een afspraak in het ziekenhuis om te kijken of een inleiding kon worden gedaan. Ik had wel al 2 cm ontsluiting, maar verder nergens een teken van een bevalling.
De inleiding was geen probleem en de volgende dag vrijdag 10 februari konden we al terecht.
Ons werd verteld dat ik die dag dan ook daadwerkelijk zou bevallen. Ik iedereen heel enthousiast informeren natuurlijk.

Vrijdag de 10e zenuwachtig naar het ziekenhuis. Omdat ik nog steeds maar 2 cm ontsluiting had moest er een vaginaal tabletje worden ingebracht. Pas als ik 3 cm had kon het inleiden echt beginnen. Helaas haalde het tabletje niks uit en dit werd zo`n 6 keer herhaald met tussenposen van 4 uur. Iedere keer weer een teleurstelling, pijnlijk inwendig onderzoek en ik moest ook nog 2 nachten alleen overnachten in het ziekenhuis. Ik vond het emotioneel heel zwaar. Ook omdat ik `s nachts met anderen op een kamer sliep. Waarvan een van de dames letterlijk naast mij is bevallen. Er waren geen verloskamers vrij! En de 2e nacht lag ik naast iemand die zo hard snurkte dat ik maar 4 uurtjes had geslapen.
Maar zondag 12 februari was het dan zover. 3 cm ontsluiting!
Door de inleiding kreeg ik een weeenstorm en heb ik verzocht om een ruggenprik. Deze werkte perfect!
Wel 14 uur heb ik in bed gelegen en ik kwam maar niet op 10 cm ontsluiting. Ons mannetje wilde echt nog niet, of mijn lichaam...
Toen ik eenmaal op 9 cm was werd de ruggenprik teruggedraaid zodat ik kon gaan persen. De laatste cm moest ik dan maar wegpersen.
Dit duurde en dit duurde. Na 70 minuten persen was ik uitgeput en werd me verteld dat ze een vacuum zouden proberen. Dit was het laatste redmiddel, anders werd het een keizersnee.
Ik vond het heel heftig en heb uiteindelijk 3 keer moeten persen en een knip... en daar was hij. Zo`n zacht en mooi mannetje... ik was gelijk verliefd.
Papa deed de navelstreng en Valentijn werd gecontroleerd. Alles was goed!
Echter mijn placenta bleef ook gewoon op zijn plek, en moest hierdoor naar de OK voor een vaginale verwijdering en hechting.

Zoals mij is gezegd. Het loopt nooit zoals je denkt. Maar we zijn zo blij en gelukkig! Wel heb ik enorm last gehad van flash backs van het laatste stuk van de bevalling, kon ik 36 uur niet slapen en veel huilbuien. Nu na ruim 2 weken kan ik zeggen dat ik me weer een beetje mezelf begin te voelen. Hoewel de buitenwereld nog aan mij voorbij gaat, geniet ik lekker van mijn mannetje. En als papa thuis komt voel ik me helemaal compleet.