De bevalling begon 2 mei. Om half 1 werd ik wakker van de weeen. Ik ben anderhalf uur in de weer geweest. Toen werd mijn man ook wakker. Hij vroeg me wat er aan de hand was en ik zei dat ik last van vervelende gevoelens last. Op dat moment wel over weeen nagedacht, maar wist nog steeds niet of het echt weeen waren. Ik bleef maar trillen, veel naar de wc gaan en pijn in de buik.

Mijn man heeft het kort aangezien en heeft me daarna naar de Vk laten bellen.

De vk zou over een uurtje komen. Rond 3 uur was ze bij me, ik had 3 (bijna 4 cm) ontsluiting.

Weeen waren redelijk weg te puffen, maar ik had wel een douche genomen, hierdoor ontspande ik meer.

Normaal gesproken zou de vk na 6 uur komen, maar omdat het eerste gedeelte zo erg snel gegaan was zou ze over 3 uur terug komen. Dan was het tussen half 7 en 7 uur.

In de tijd die er tussen was werd het moeilijk om op bed te blijven, nogmaals onder de douche gegaan en proberen vol te houden. In die tijd ook de slijmprop verloren.

Toen de vk terug kwam had ik 7, bijna 8 cm, ontsluiting. De vk heeft mijn vliezen gebroken en toen gewacht. De laatste cm lukte niet goed, dus moest op mijn zij liggen. Dat was echt geen pretje.

Vervolgens volledige ontsluiting en ik mocht gaan persen. Maar toen vielen de weeen weg en had ik zelf niet genoeg energie om het te doen. 

De vk besloot dat we naar het ziekenhuis gingen voor de pomp. Op dat moment kwam ook de kraamzorg. Het was toen 8 uur. Toen moesten we 15 mins in de auto naar het ziekenhuis rijden. Dat stuk kan ik me ook het beste terug halen qua pijn.

Van de auto in een rolstoel naar de verloskamers. Daar werd ik aangesloten aan de pomp (wee-opwekkers). Ondertussen werd er een CTG aangesloten. Hartslag van baby werd even gezien, maar daarna vonden ze alleen die van mij.

Besloten werd om een draadje op het hoofdje te zetten. Ook daar geen hartslag op te zien.

Toen ging het allemaal supersnel. De gyn was ondertussen binnen en besloot dat de baby nu geboren moest worden. Er werd ook gezegd dat er een kinderarts paraat moest staan voor eventuele reanimatie.

Ik kreeg te horen: Je krijgt je kind op je buik, maar houdt er rekening mee dat dit niet lang gaat zijn. Dat moment is even heftig.

Vacuumpomp werd aangesloten, en ik moest persen. Ondertussen 2 knipjes.

Gyn trok aan vacuumpomp, verloskundige drukte op buik, ik moest persen om de baby zsm geboren te laten worden. Toen ze bijna geboren was zag de gyn het draadje op het hoofdje bewegen en de vk voelde haar ook. Maar doorpersen en in 4 minuten is Shannah geboren.

Geboortetijd: 8:44 uur.

Shannah bleek erg groot te zijn. Ze is 4680 gram en 53 cm. Uiteindelijk bleek dus dat ze toch met een vacuumpomp geboren had moeten worden, maar nu ging het supersnel.

Toen de placenta, die kwam 6 mins later. Ook doordat de gyn meedrukte op mijn buik.

Daarna was het tijd om te hechten, gyn is 30 mins bezig geweest om het weer te herstellen.

Door de hektiek waren ze even vergeten de kinderarts te zeggen dat alles in orde was. Maar toen hij huilen hoorde wist hij genoeg. Apgarscore 9 en 10.

Door het grote gewicht van Shannah moesten we 3 keer bloed suiker laten prikken. En vanwege de vacuumpomp nog even op controle blijven. 

Bij het douchen even duizelig, dus ik ben gewassen daar.

Bloedsuikers waren goed: 2,8 - 3.2 - 3.8

De kinderarts is geweest vanwege de vacuumpomp, maar Shannah is helemaal in orde verklaard. Wel zou ze even hoofdpijn hebben van de vacuumpomp.

We mochten om 4 uur naar huis.

Dit is een beetje mijn bevallingsverhaal, vrij heftig. Maar wat een heerlijke dochter hebben we ervoor gekregen. Totale bevallingsduur: 8 uur en 15 mins.