Op donderdag 22 januari 2009 is onze dochter Christa met de keizersnee geboren. Dinsdagavond kreeg ik om elf uur weeën. Die waren nog heel onregelmatig, maar om drie uur 's nachts kwamen ze regelmatig om de tien minuten. Dat is te lang op elkaar om echt ontsluiting te krijgen. Woensdagmiddag heb ik de verloskundige gebeld omdat de weeën maar niet sneller achter elkaar kwamen. Ze is toen langs geweest en toen bleek dat ik 2 cm ontsluiting had. Ze heeft toen besloten om me te strippen. Ik voelde hier niet veel van. In het begin kwamen de weeën inderdaad sneller op elkaar; ca. om de 6 a 7 minuten, maar even later zakte dat weer terug naar 10 minuten en bleven ze op een gegeven moment zelfs even 45 minuten weg. Op zich natuurlijk wel lekker, want dan kun je een beetje bijkomen, want ik had dinsdagnacht bijna niet geslapen. 's avonds zat er nog geen verbetering in en toen is de verloskundige weer langs geweest. Ze heeft toen de vliezen gebroken. Toen bleek dat Christa in het vruchtwater had gepoept. Daarom moest ik meteen naar het ziekenhuis waar ik rond ca. half tien 's avonds was. Ze hebben me toen aan het infuus gelegd en weeën verder opgewekt. Toen kwamen de weeën veel sneller achter elkaar en ben ik een beetje het besef van tijd kwijtgeraakt. Om vijf uur 's nachts had ik pas 5 cm ontsluiting. Ik trok het toen niet meer en toen hebben ze me een ruggeprik gegeven. Dat valt nog niet mee, want je moet je ontspannen om de naald in je rug in te brengen en dat gaat niet zo handig als je continue weeën heb. Degene die de ruggeprik moest geven was niet in huis en moest nog komen. Dat zou binnen een half uur zijn. Op enig moment vroeg ik of het half uur al voorbij was, maar toen waren er pas 5 minuten om. Ik was zo dankbaar toen ze er na ongeveer een kwartier was ! Vervolgens hebben ze nog 2 uur hele heftige weeën opgewekt om de ontsluiting op gang te brengen. Daar voel je met een ruggeprik helemaal niets meer van, dus dat vond ik niet erg. Ik heb toen op bed zelf nog even half liggen slapen, want ik was doodop. Om zeven uur gingen ze kijken hoeveel ontsluiting ik toen had en dat was nog steeds 5 cm. In twee uur tijd met hele heftige weeën dus geen cm opgeschoten. Aangezien de kleine toch snel geboren moest worden i.v.m. het poepen, is toen besloten om een keizersnee te doen. Ik vond dat helemaal niet erg, want je wilt dan alleen maar dat de kleine goed ter wereld komt. Om 7:19 is Christa ter wereld gekomen. Van de keizersnee voel je niets. Je maakt alles mee door de ruggeprik en dat is wel mooi ! Daarna hebben ze mij dicht gemaakt en Christa ging naar de kinderkamer. Vervolgens naar de uitslaapkamer en na een half uur naar zaal en toen kwam ook de kleine bij mij. Ze is bij me gebleven tot het moment dat ik naar huis mocht. Zaterdag is de ruggeprik eruit gegaan en mocht ik uit bed. Dat is even wiebelen op de benen na 2 dagen bed, maar het ging best. Gisteren was alles goed met mij en de kleine. Zij is alweer aan het aankomen en het gaat prima met de moedermelk. Dus mochten we gisteren naar huis. Gelijk al kraamzorg gekregen, dus dat was fijn. Al met al kijk ik niet met negatieve gevoelens terug op de bevalling. Ook de keizersnee vond en vind ik helemaal niet erg.
