Duur van de bevalling: 9u
Bevallen na: 38+1
Gewicht bij geboorte: 2950
Lengte bij geboorte: 49cm

Bevallingsverhaal :

Ik mocht om 07:00 bellen naar het zkh of er een verloskamer vrij was, dat was het geval dus om 8.30 moest ik daar zijn.
Dus ik ben samen met mijn moeder naar het ziekenhuis in groningen gegaan, superzenuwachtig natuurlijk!
Toen ik daar kwam moest ik eerst bloedprikken,en kreeg ik magnesium toegediend,omdat dat wat aan de lage kant was.
En daarna moest ik aan de ctg.
Dus ik heb toen 2 uurtjes aan de ctg gelegen,alles was goed gelukkig.
Daarna hebben ze me getoucheerd en bleek ik gelukkig al 2cm ontsluiting te hebben,
dus hoefde ik geen ballonnetje!
Uiteindelijk kwam om 12uur de anesthesist voor de vroegtijdige ruggenprik.
Wat een gedoe!
Het lukte niet en hij heeft er meer dan een uur over gedaan,
en op papier 4x, maar in totaal 8x geprikt tot ie erin zat!
En steeds maar met dat rotding tegen zenuwen aan enzo, enorm rotgevoel is dat!
Maargoed uiteindelijk zat ie dus, ik moest nog ff een tijdje wachten tot ie goed inwerkte,
En daarna gingen ze m'n vliezen breken.
Dat ging goed, en gelijk daarna kreeg ik opwekkers.
Eerst ging het wel,die eerste goeie dosis van de ruggenprik werkte nog.
Maar toen kreeg ik toch een enorme weeënstorm!
Het deed echt ontzettend pijn,ik kon me ook geen houding vinden in die storm,
Maar het stomme was, dit was absoluut niet de bedoeling dat ik de weeën zo heftig voelde,
ivm. met mijn hartafwijking waarvoor ik dus ook ingeleid werdt,LQTS.
En ik bleef maar op dat knopje drukken wat mij nieuwe verdoving zou moeten geven via de rugkatheter..
Maar dat werkte niet!
Dus ik zei dat tegen de verpleegster en die zei dat t niet kon dat het niet werkte,
En dat ik de verdoving niet vernam omdat ik het al vanaf het begin had, dus ik moest het er maar mee doen.
Na ruim een uur flinke weeënstorm (ongeveer 3 per 2 minuten)
Zag mijn moeder een grote natte vlek op mijn kussen,
Bleek dat de katheter niet goed aangesloten was op het verdovingsinfuus,
En ik dus niks binnen had gekregen de hele tijd maar dat al die verdovingsvloeistof dus in m'n kussen zat!
Dus de verpleegster belde de anesthesist,
Maar in het hele umcg waren maar 2 anesthesisten aanwezig dus het duurde nog eens 3 kwartier voor dat hij er was..
Maar toen hij er was,was ik heeel blij met hem!
Ik kreeg een 3 dubbele dosis verdoving, die mij 3 kwartier weeën gaven zonder ook maar iets te voelen!
Daarna kwam het gevoel weer terug, en kreeg ik een 2 dubbele dosis.
Deze werkte niet zo goed als die 3 dubbele,maar voelde ook erg fijn!
Gelukkig had ik inmiddels 7cm ontsluiting dus het schoot op.
In de tussentijd gebeurde er niet zoveel.
Maar rond kwart over 9 kreeg ik weer pijnlijke weeën,
Dit keer in m'n onderrug en in m'n heupen.
Net daar waar het gevoel nog wel zat, want alles wat daaronder zit was verdoofd.
Ook voelde ik dus een soort druk, niet heel erg,door de verdoving,maar dat was dus de persdrang volgens de vk.
In die nieuwe weeënstorm ging ze me toucheren en had ik opeens al 10cm!
Maar ze hadden al gezegt, als ik 10cm heb,wouden ze nog zolang mogelijk wachten zodat L.eora nog wat verder kon zakken,
Zodat ik minder lang hoefde te persen.
Maar,hoe dubbel want ik snapte het zelf ook niet zo, ik mocht toch persen en druk zetten om haar sneller te laten dalen.
Rond 10uur was ze laag genoeg en konden ze de vacuumpomp op haar hoofdje zetten om mij een beetje te helpen,
Maar daarvoor ging ze me eerst inknippen.
Ze gaf me nog wat extra verdoving,heerlijk zo'n naald in je poes.. ik weet er niks van want ik voelde het niet!
En de knip voelde ik ook niks van,heerlijk!
Uiteindelijk hebben ze alleen tussen het persen door haar vastgehouden met de pomp,en niet eens echt hoeven trekken omdat ik blijkbaar zo hard perste haha,
Maar ik mocht dus persen, en echt goed en hard doorpersen, eindelijk, dat was een enorme opluchting!
Uiteindelijk is L.eora na 48 minuten persen om 22:53 geboren,mijn gezonde meisje!
Wat een bijzonder gevoel om je kindje zo op je borst te krijgen, daar kan niks tegenop!
Daarna moest L.eora mee met de kinderarts voor de controles enzo, en mijn moeder ging met haar mee.
Eerst deed de KA nog wat testjes gewoon bij mij op de verloskamer,
Maar ik kreeg het niet mee want ik werdt opeens ontzettend duizelig en misselijk,
ik moest spugen en moest enorm m'n best doen om niet knock out te gaan.
Ik probeerde om L.eora te vragen, en toen ze me eindelijk begrepen,want praten ging wat moeizaam opeens,
Kreeg ik haar op m'n borst en toen was er niks meer aan de hand, niet meer duizelig,niet meer misselijk,praten lukte weer.
Toen zag ik ook dat de hele kamer opeens volstond, cardioloog,gynaecoloog,kortom allerlei artsen,
Maar gelukkig was dat niet nodig.
Maar daarna moest ze toch mee met de KA voor de rest van de onderzoeken,
Dus mijn moeder ging met haar mee,terwijl ze mij gingen hechten,
Want ondanks de knip ben ik ook nog verder uitgescheurd.
Maar ik heb dus nergens wat van gevoeld, niet toen L.eora eruit kwam, en ook niet toen ik gehecht werdt,
Op dat moment dat ik gehecht werdt zat ik rustig te bellen met een zus van mij haha.
Maar vanaf dat moment werdt het weer minder, niet qua gezondheid van mij op Leora,
maar het lange wachten begon,tot ik naar L.eora mocht.
Want er moest nog een verslag worden gemaakt ofzo..
uiteindelijk was ik om half 3 bij L.eora op de neonatologie,waar ze uit voorzorg was.
ik heb haar daar nog 3 minuutjes gezien en daarna moest ik persé door naar cardiologie,
terwijl de neo-zuster dacht dat het de bedoeling was dat ik L.eora zelf naar de kinderafdeling mocht brengen,
om haar daar aan te leggen.
Maar de verpleegster die met mij mee ging was niet zo aardig..
Dus naar 3 minuutjes moest ik weer afscheid nemen van m'n prinsesje,
Maar gelukkig had ik een foto meegekregen van de neo.
Dus ik werdt naar cardiologie gebracht waar ik 48 uur aan de hartbewaking moest blijven,ook uit voorzorg.
En weer begon het eeuwige wachten.. uiteindelijk zag ik L.eora de volgende dag weer om 14:00..
En dat maar voor 10 minuutjes..
Ondertussen had ik haar nog steeds niet aangelegt en bracht ik mijn bv op gang met een kolfapparaat,
Inmiddels waren er al wat zussen en broers op bezoek geweest en die waren kwaad op de artsen..
Waarom had ik haar nog niet aangelegt? Waarom had ik haar nog maar 1x gezien?
Waarom bracht niemand haar naar mij toe of mij naar haar?
Mijn borstvoeding kon gaan mislukken vanwege hun,en ze deden alsof het niks was.
Ik had de rest van mijn leven nog met L.eora dus wat maakten de 2 daagjes dan uit,
Dat was hun instelling op cardiologie..
om 16:00 zag ik L.eora weer voor 10 minuutjes en daarna ging ze weer weg.
Weer kwam er een zus van mij die ook kwaad werdt en de artsen en verpleegsters vroeg wat nou de bedoeling was,
En waarom dit zo ging, er was mij beloofd dat de bv niet zou mislukken en ik haar snel aan zou kunnen leggen..
om  17:00 kwamen mijn ouders met mijn oudste zus.
Toen zij hoorden hoe het was gegaan en hoe kort ik mijn dochter nog maar gezien had waren ze woest,
en ik voor de zoveelste keer die dag in tranen omdat ik m'n dochter miste.
Dus ook zij spraken de verpleging en de artsen aan,en daar leverde weer niks op,
behalve een kwaaie verpleegster die de hele dag al ontzettend kattig was,
en vond dat zij het geklaag en gezeur niet verdiend had.
Dus mijn vader en mijn zus liepen naar de kinderafdeling waar L.eora lag,
Mijn vader was zo woest, hij had gedreigd dat hij hart van nederland zou bellen,
en het dagblad van het noorden,omdat die gang van zaken absoluut niet kon,
En dat de camera's voor zo'n verhaal de volgende dag al op de stoep zouden staan.
Dit gebeurde om 17:45.
Raad eens waar ik binnen 5 minuutjes was?
onderweg naar L.eora,met een mopperende verpleegster,maar toen kon het opeens wel, en snel ook nog!
Maar wel onder de voorwaarde dat het voor een kwartier was,en absoluut geen seconde langer!
Eenmaal op de kinderafdeling veranderde die verpleegster totaaal,
wat bleek, ze had zelf op de kinderafdeling gewerkt!
Ze vloog de verpleegsters daar om de nek, en een gegil en geklets!
Ondertussen was ik eindelijk bij L.eora,ik kon eindelijk een luier verschonen,
haar weer even knuffelen, en aanleggen!
Ze kreeg nog niet echt veel binnen dus ik gaf haar daarna een flesje met kv,
Wat ze haar overigens de hele tijd hebben gegeven daar behalve wanneer ze bij mij was,
en dat was absoluut niet de afspraak!
Maargoed al met al ben ik daar een half uur geweest omdat de verpleegster opeens gezellig stond te kletsen.
Eenmaal terug op de afdeling cardiologie was die verpleegster toch lief!
ze sprak me opeens aan met 'lieverd' en 'schat' en of ik nog wat ijsranja wou,
of ik nog wat nodig had,
Wonderlijke omslag was dat,verschil van dag en nacht!
Verder ging er nog wel wat fout qua afspraken wanneer ik L.eora mocht zien enzo,
Maar ik zag haar vanaf toen wel vaker en regelmatiger,
en de volgende dag mocht ze om de 3u, op haar voedingstijden, 3 kwartier bij mij blijven,
en s'avonds toen de aardige verpleegster van de kinderafdeling dienst had,
mocht ze van half 6 tot half 11 blijven!
Ik was er suuuuperblij mee natuurlijk <3
Mijn trots, mijn prinses, geboren op 23 juli om 22:53, L.eora J.èmila N.aomi. :wub