Duur van de bevalling: 1 uur en 45 minuten (begon 14:30 en tijdstip geboorte 16:15 uur) Bevallen na: 39 weken en 6 dagen Gewicht bij geboorte: 3075 g Lengte bij geboorte: 50 cm
Geboorteverhaal
Na ruim 3-4 weken voorweeen en tot de laatste dag continue bezig geweest met kids en talloze schoolverplichtingen en de laatste puntje op de i voor de bevalling begon het vrijdagavond wel erg veel te worden voor mij.
Ik trommelde mijn moeder en vriend bijeen en had eerst geregeld dat de twee oudsten naar opa en oma in Sassenheim het weekend logeerden.
Ik ging zaterdagochtend op 1 oktober om 10 uur naar de kapper en kwam tegen enen thuis. De weeën waren nog in een voorstadium maar ik zuchtte ze weg die ochtend en maakten de kinderen klaar voor vertrek naar opa en oma en gaf ze een dikke knuffel. Mijn moeder bracht de kinderen weg. Ik was net met de auto thuisgekomen maar durfde ineens niet meer te rijden.
Ik was heel blij dat mijn vriend sinds vrijdagavond al bij me was en niet pas zaterdagavond - wat hij wel van plan was.
Ik wachtte met smart op mijn moeder. Intussen was de vk al langs geweest en constateerde 3 cm ontsluiting en na mijn toestemming had ze me gestript. Het was kwart voor twee in de middag.
Twee uur in de middag: het rommelde nog meer en de weeën kwamen tandje heftiger meer. Maar nog niet echt overtuigend. Kwartier later kwam mijn moeder aan.
Ik twijfelde nog of ik nu de vk zou bellen omdat er nog geen patroon in zat maar mijn moeder zei me toch maar de vk te bellen.
14:30 ik kon ineens niet praten en moest de eerste echte wee opvangen. Liet ik daarom mijn moeder bellen. En besefte dat ik echt was begonnen. De vk was er snel en bleek mijn ontsluiting in 3 kwartier van 3 naar 4,5 cm te zijn gevorderd.
In verband met de 3 oktober feesten van Leiden moesten we uitwijken naar het dichtstbijzijnde geboortehuis in Leiden in het LUMC. Leiderdorp bleek te ver weg moesten hals over kop rijden. Vluchtkoffer en maxicosi mee en mijn moeder reed en vriend en Nolan achterin. Zo sjeesden we de verloskundigen haar auto achterna met bijna 160 over de N206 (waar 80 het limiet was, maar kennelijk waanden de bestuurders zich Duitse vips, of?) en mijn weeën werden heftiger en vaker en ik begon ze weg te puffen.
Op de ambulance oprit begon de eerste pers wee... heb ik dat!
Werden we naar binnen gereden in zo de kraamsuite in gezet en ik op bed meteen kleding uit en aan de slag. Het was 15:00 uur. Spullen uitpakken en mijn Lady Gaga - Born This Way hemd vond ik voor de bevalling errug toepasselijk haha.
15:30 het begon serieuzer te worden en ik moest naar de wc. 6 cm ontsluiting en ik had nog de permissie daar mijn darmen te legen (hè bah wat onsmakelijk )
Kwart voor vier ik mocht douchen maar wilde liever in bad de laatste centimeters wegwerken. Ze zeiden dat we dat niet meer zouden redden... Onder de douchen werden de persweeën nog krachtiger en ik moest trucs uit de kast halen om ze op te vangen: weeën dans van zwangerschapsyoga en andere puf techniek hielpen mij twee weeën te doorstaan. Gauw afgedroogd op bed geklommen en ik voelde dat ik het niet te lang meer volhield. 8 cm om 16:00 uur. Raar genoeg bleek ik tien minuten later te mogen persen (2 cm in 10 minuten?!)
En toen werd het pas heftig:
Ik was doodsbang en brulde alles bij elkaar. De oerdrang en natuurgeweld leek mijn onderkant uit elkaar te rukken en de steekvlammen waren onvermijdelijk. Tijdens persen inademen gaf nog meer kracht en het hoofdje stond. De volgende wee moest ik ineens zuchten. Dat viel tegen maar ik deed braaf alles wat de vk zei. Toen nog 1 wee mocht ik al mijn kracht erin gooien en ik schreeuwde nog "Boaz, nu komen!" En ik perste met al mijn kracht en de kleine bom van 6 pond werd om 16:15 als een raket gelanceerd.
Krap 5 Minuten later de placenta en that's it. End of story. Xxx
