Sterre-Esmee

Sterre-Esmee's profiel

---

Geboorte-informatie
Duur van de bevalling: 3,5 uur
Bevallen na: 40 weken en 3 dagen
Gewicht bij geboorte: 3060 gram
Lengte bij geboorte: 50 cm

Sterre-Esmee`s geboorteverhaal
Sinds het weekend van 18 juli begon het langzaam. Zaterdag de 18e kreeg ik last van nesteldrang en moest alles schoon. Later op de dag kreeg ik last onder in mijn rug. Hier herkende ik al wat van door mijn eerdere bevalling. In de loop van de week had ik meer last van kramp en ging het moeizamer.
Donderdag de 23e had ik een afspraak met mijn gynaecoloog en gaf aan dat ik het niet trok om met deze vage signalen het weekend in te gaanhij heeft mij en de baby onderzocht en ik had al 2 cm ontsluiting en was dus inleidbaar. Hij heeft me nog gestript en afgesproken om vrijdag ochtend te begonnen.
Om 645u waren we in het ziekenhuis. Vrij snel werd ik aangesloten aan het infuus met weeën opwekkers en werden de vliezen doorgeprikt. Al vrij snel werden de weeën behoorlijk heftig en pijnlijk. Ik heb om pijnbestrijding gevraagd en gekregen door middel van nog en infuus. Ik hoopte nog op een korte pauze om even bij te komen maar toen ging het heel snel. Om 1131u is onze gezonde dochter Sterre Esmee geboren.

**

**'s profiel

---

Geboorte-informatie
Duur van de bevalling:
Bevallen na: 5 weken
Gewicht bij geboorte:
Lengte bij geboorte:

**`s geboorteverhaal
Helaas werd deze zwangerschap al snel afgebroken. Ik kreeg bloedverlies wat nog leek op een innestelingsbloeding. Al snel werd duidelijk dat het het begin van een miskraam was.

Laurens-Olivier

Laurens-Olivier's profiel

---

Geboorte informatie
Type bevalling: Vaginaal (zonder pijnverlichting)
Duur van de bevalling: 5 uur
Gewicht bij geboorte: 4155 gram
Lengte bij geboorte: 52 cm

Laurens-Olivier`s geboorteverhaal
Vanaf vrijdag 6 maart had ik weeen. Zaterdag op zondag hadden we een uur lang om de 5 minuten weeen. Dus de verloskundige gebeld, hij verwachtte dat het nog maar het begin was dus zei ga maar weer slapen en als je het niet meer kan houden dan bel je maar weer. Nou beneden op de bank gaan liggen en om 5 uur had ik het helemaal gehad. Bob de verloskundige kwam, geen wee meer te bekennen natuurlijk. Hij deed inwendig onderzoek, uitslag een rijpe baarmoedermond maar nog geen ontsluiting......
Nog 2 dagen doorgerommeld en op dinsdag 10 maart dacht ik dat mijn vliezen gebroken waren en dat ik vruchtwater was verloren. Weer de verloskundige gebeld. Dit keer kwam zijn vrouw, Lucia. Ik had wat vocht opgevangen en ze deed ook even een inwendig onderzoek. Afspraak werd gemaakt om `s avonds naar het ziekenhuis voor een CTG te gaan, en of mijn vliezen nou gebroken waren of niet woensdag zou ik ingeleid worden want na 5 nachten rommelen moest hij er gewoon uit. gewicht was goed, baarmoedermond rijp, niks hoefde het meer tegen te houden....
Tas met kleren voor de zekerheid maar meegenomen want je weet maar nooit. `s Avonds om 20:00 uur bij de kraamafdeling gemeld voor een CTG, hartslag baby was goed en ik moest weer een paar weeen wegpuffen terwijl ik daar lag. Om 20:30 kwam de verloskundige kijken naar de uitslag. Ze dacht ik doe toch maar even een inwendig onderzoek, bleek ik 8 cm ontsluiting te hebben!!! Wat nu dan???
Ze ging mijn verloskundige bellen zodat ik alsnog thuis kon bevallen, maar die was net onderweg met iemand in de auto naar het ziekenhuis in Emmen om te bevallen, dus of ik maar in het ziekenhuis wilde bevallen dan. tja nog steeds beduusd en overdonderd van alles toe maar dan. Eerst naar de wc, dan naar de verloskamer, omkleden enzovoort en toen zou het gaan beginnen, maar het schoot allemaal weer niet op, dus infuus in mijn arm en laat maar gebeuren. Om een uur of 23:00 geloof ik begonnen de persweeen, maar ik kreeg het niet meer voor mekaar perste dan op voor dan op achter, liet mijn benen zakken, liet lucht uit mijn mond ontsnappen, ik snapte er niks meer van, ik dacht deze komt er nooit meer uit. Op een bepaald moment keek ik op de klok het was 0:45 uur, ze vroegen wat denk je. Ik zei hoe lang gaat dit nog duren???
Uiteindelijk is de gynaecoloog gebeld en waar ik zo bang voor was (maar wat achteraf me 200 % is meegevallen) is toch gebeurd, uiteindelijk een knipje gezet en hij was er zo. Ik was zo blij dat hij er uit was, eerst maar gekeken of het echt een jongen was en dat was hij ook, hij mocht bij me liggen met een doek eromheen. Ik hoorde nog een 10 met een griffel voor de test!!! Ze hebben mij toen verdoofd en netjes gehecht en ondertussen kon ik alleen maar kijken wat er met onze zoon Laurens Olivier gebeurde. Op de weegschaal, ruim 8 pond schoon aan de haak, 52 cm lang en natuurlijk de mooiste baby van de hele wereld. Wat ik helemaal vergeet te zeggen is dat mijn man me al die dagen met de voorweeen en tijdens de bevalling super heeft gesteund. Tijdens de persweeen was hij superfanatiek, ik dacht nog even en hij perst de baby eruit!! Maar zo super en na die tijd ook lekker genieten van alles met zijn 3-en.
Jammer was dat Jeroen om een uur of 3 naar huis moest, maar op de zaal van de kraamafdeling kon ik in alle rust naar mijn mannetje kijken.
Gelukkig had jeroen nog gezegd dat ik borstvoeding wilde geven, na de bevalling dronk hij niet, maar om een uur of 3 had Laurens zijn eerste slokken binnen. Om half 10 was de trotse papa bij mij om ons mee te nemen naar huis en daar genieten we nog steeds van alles met zijn 3-jes.

*

*'s profiel

---

Geboorte-informatie
Duur van de bevalling:
Bevallen na:
Gewicht bij geboorte:
Lengte bij geboorte:

*`s geboorteverhaal
Na 8 weken zwangerschap met wat licht bloedverlies helaas geen goede echo op 8 januari 2008.