E

E's profiel

---

Geboorte informatie
Type bevalling: Vaginaal (zonder pijnverlichting)
Duur van de bevalling: 12 uur
Bevallen na: 38 weken en 6 dagen
Gewicht bij geboorte: 3595
Lengte bij geboorte: ?


Efie`s geboorteverhaal
Maandagochtend (Koninginnendag!) om 6 uur braken mijn vliezen. ik lag nog in bed en er gebeurde verder niet veel dus ik ging weer liggen met een handdoek onder me.
Ik belde mijn tante om 7.30 uur die bij de bevalling aanwezig zou zijn om te vertellen dat mijn vliezen waren gebroken en dat ik haar op de hoogte zou houden.
Om 9 uur belde we de verloskundige en die kwam om 11.15 even langs. Omdat mijn vliezen gebroken waren mocht ze me van onder niet onderzoeken ivm infectiegevaar. Ze vertelde dat als de vliezen langer dan 24 uur gebroken waren en de baby was er dan niet dat we dan overgedragen zouden worden aan het ziekenhuis en dus ook aan de gynaecoloog.

Het was erg mooi weer, dus we zaten lekker in de tuin, af en toe rommelde het wat, maar dan deed ik even mijn ogen dicht en concentreerde en ontspande me en dan ging de pijn snel weer weg.
Een vriend van ons was er de hele middag en die nam Joachim mee naar huis om samen met zijn vriendin voor hem te zorgen. Dan kon hij daar slapen en hadden wij niet de zorg voor hem als het in de nacht door zou zetten. ook zouden ze hem dan de volgende ochtend naar het kinderdagverblijf brengen.

Om 20.30 uur kwam de verloskundige weer langs en toen had ik al wel regelmatig wat weeën die ik goed op kon vangen. Ze mocht wederom niet voelen naar de ontsluiting, dus het was wel jammer dat ik niet wist of al dat gerommel van overdag en de weeën die ik toen had al wat deden. We spraken af dat we zouden bellen als ik echt om de 5/6 minuten weeën zou hebben die1 minuut aanhielden.

Ik belde mijn tante en we spraken af dat ze bij ons zou komen slapen aangezien ze in Nijmegen woont en wij in Alkmaar. Om 23 uur was ze er. Vanaf dat moment begonnen de weeën ook goed door te zetten en moest ik me echt concentreren om ze op te vangen. Dat deed ik met de pufjes ademhaling die ik bij de yoga had geleerd (inademen door neus en 5 tot 7 keer uit door de mond).

Mijn tante ging toen naar bed om nog wat slaap te hebben en ik bleef beneden beetje tv kijken in de hoop dat dat me af zou lijden tssen de weeën door. Ik was al doodop van de hele dag, want je zit toch te wachten wanneer het gaat doorzetten. Om 23.30 ben ik toen naar Markus boven gegaan(die ook al even lag te slapen om mij als het echt door zou zetten uitgeruster te kunnen ondersteunen) omdat ik de pijn niet meer alleen wilde doorstaan. We zijn toen samen even naar beneden gegaan, maar om 1 uur gingen we naar boven en heb ik op bed de weeën opgevangen. Liggend ging niet, want dan had ik geen grip op de weeën en moest ik ook de hele tijd overgeven. Dus toen heb ik zittend op het randje van het bed de weeën opgevangen die inmiddels al behoorlijk heftig waren.

Om 3 uur ging mijn tante naar de wc en heb ik gevraagd of ze erbij wilde komen. Vanaf toen hebben we het met z'n drieën gedaan. De pijn was echt hels, maar door de goede ondersteuning van Markus en mijn tante en de pufjes ademhaling bleef ik rustig en kon ik het aan. Om 6 uur kwamen de weeën om de 3 minuten en hielden een minuut aan. Ik wilde dat ze de verloskundige zouden bellen en uiteindelijk deed Markus dat tegen 7.30. Helaas waren toen al 24 uur mijn vliezen gebroken en moesten we naar het ziekenhuis. Toen ik uit bed stapte voelde ik de eerste perswee en op de wc voelde ik het hoofdje al staan.
Onderweg in deauto moest ik de perweeën wegzuchten. Aangekomen in het ziekenhuis was het inmiddels 8.15 toen ik op het bed lag in een verloskamer en toen bleek ik al 10 cm ontsluiting te hebben (wat me niet verbaasde aangezien ik het hoofdje al zo gevoeld had thuis op de wc) en na 30 minuten persen (ongeveer 7 perseweeën) werd ze geboren! Ik zag eerste het hoofdje eruitkomen en ik bleef kijken en zag toen het lijfje geboren worden. Wat mooi om te zien!!! Dat had ik bij Joachim niet gedurft, dus ben blij dat ik dat nu wel heb gezien!

Daar was onze mooie dochter Efie!! Wat een opluchting! En wat leek ze gelijk op haar broer!

Helaas was ik wel ingescheurd, dus dat moest nog gehecht worden. Ik heb wel 1,5 uur met Efie op mijn buik gelegen en haar al geprobeerd aan de borst te laten drinken (wat niet echt lukte, maar ze lag wel op mijn borst).

Om 14 uur waren we weer thuis!

Het was weer een heftige ervaring, maar doordat ik het beter onder controle had en de totale duur van de bevalling wat korter was dan bij Joachim (nu 12 uur en bij Joachim 20 uur) kijk ik er veel positiever op terug!

J